W wyrokach sądowych wyraża się stanowisko, że wynagrodzenie określone w art. 99 § 2 kp dotyczy świadczenia, które pracownik mógłby otrzymać, gdyby podjął pracę po otrzymaniu prawidłowego świadectwa pracy. Podstawą obliczenia odszkodowania wynikającego z tego przepisu nie może być zatem wynagrodzenie otrzymywane u pracodawcy, który zaniedbał obowiązku wydania świadectwa pracy, lecz wynagrodzenie, które pracownik otrzymałby, gdyby podjął zatrudnienie. Dotyczy to również uzyskania innego świadczenia, np. zasiłku dla bezrobotnych. Przykładowo, w jednej z rozpatrywanych spraw sąd zasądził na rzecz pracownika odszkodowanie za niewydanie świadectwa pracy w wysokości odpowiadającej wysokości zasiłku dla bezrobotnych, który powód mógłby uzyskać przez okres 6 tygodni (wyroki Sądów Rejonowych: w Jeleniej Górze z 2 sierpnia 2013 r., IV P 129/12, w Wałbrzychu z 27 lutego 2014 r., V P 28/13).
Odszkodowanie za nieprawidłowe świadectwo pracy
Niewydanie świadectwa, wydanie go z opóźnieniem lub z błędami może być przyczyną wystąpienia byłego pracownika do sądu pracy z roszczeniem o odszkodowanie. Sąd, po zbadaniu sprawy, orzeka, czy roszczenie jest słuszne, a jeśli tak, to w jakiej wysokości przysługuje.
Analogiczne stanowisko przedstawił również Główny Inspektorat Pracy w piśmie z 2 grudnia 2005 r.
Zdaniem GIP:
Departament Prawny Głównego Inspektoratu Pracy stoi na stanowisku‚ że pracownikowi przysługuje roszczenie o wypłatę odszkodowania w wysokości wynagrodzenia‚ jakie by mu przysługiwało u nowego pracodawcy‚ gdyby podjął pracę‚ za okres do 6 tygodni (pismo Głównego Inspektoratu Pracy z 2 grudnia 2005 r., nr GNP-69-4560-1134/05/PE).
Jednak GIP w treści pisma przyznał, że sprawa jest dyskusyjna głównie ze względu na sposób obliczenia odszkodowania, które Kodeks pracy – na podstawie przepisów rozporządzenia MPiPS – każe ustalać według zasad przyjętych do wyznaczania ekwiwalentu za urlop. Dlatego też zastrzegł, że we wszystkich sytuacjach spornych lub wątpliwych konieczne będzie uzyskanie rozstrzygnięcia sądu pracy.
Zgodnie z powołanym rozporządzeniem w celu obliczenia odszkodowania przysługującego pracownikowi w związku z niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy (art. 99 § 2 kp) stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Jednak, jak wynika z aktualnego orzecznictwa, potwierdza się stanowisko, że podstawą obliczenia odszkodowania nie jest wynagrodzenie uzyskiwane u starego pracodawcy.
art. 97, art. 99, art. 282 § 1 pkt 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).
Zobacz także:
