Jeśli dyrektor otrzymał od nauczyciela wydane przez lekarza orzeczenie o niezdolności do pracy, a nauczyciel nie przebywa już na zwolnieniu lekarskim, to do końca miesiąca nie może podjąć pracy. Dyrektor przedszkola czy szkoły nie może bowiem dopuścić nauczyciela do pracy, jeśli nie posiada aktualnego orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do wykonywania dotychczasowej pracy.
Orzeczenie o niezdolności do wykonywania dotychczasowej pracy – czy nauczyciela trzeba zwolnić?
Orzeczenie lekarskie stwierdzające przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania dotychczasowej pracy jest samodzielną przyczyną rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem. Jednak co, jeżeli nie wydano orzeczenia o niezdolności do pracy, ale stwierdzono konieczność przeniesienia na inne stanowisko?
Orzeczenie o niezdolności do pracy oznacza zwolnienie
Orzeczenie lekarskie o niezdolności nauczyciela do wykonywania dotychczasowej pracy ze względu na stwierdzenie choroby zawodowej jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy z końcem miesiąca, w którym dyrektor przedszkola lub szkoły otrzymał ostateczne orzeczenie lekarskie o niezdolności do pracy nauczyciela.
Przykład:
Dyrektor przedszkola otrzymał 10 kwietnia orzeczenie lekarskie o niezdolności Pani Anny – nauczyciela wychowawcy w przedszkolu do dotychczasowej pracy. Dyrektor przedszkola rozwiązał z nauczycielką stosunek pracy z ostatnim dniem kwietnia.
Konieczność zmiany stanowiska – nie zawsze
Jednak co w sytuacji, gdy choroba zawodowa została stwierdzona, ale nie wydano orzeczenia o niezdolności do pracy, lecz stwierdzono konieczność zmiany stanowiska pracy? W takim przypadku dyrektor ma dwie możliwości:
a) przeniesienie nauczyciela na inne stanowisko;
b) rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem.
Dyrektor przedszkola może więc przenieść nauczyciela do innej pracy nienarażającej go na działanie czynnika, który wywołał objawy chorobowe. Przeniesienie do innej pracy stosuje się ze względów profilaktycznych, aby faktycznie nie doszło do powstania choroby zawodowej. Powinno być ono zrealizowane w terminie i na czas wskazany w orzeczeniu lekarskim.
Jeżeli przeniesienie do innej pracy spowoduje obniżenie wynagrodzenia nauczycielowi przysługuje dodatek wyrównawczy przez okres nieprzekraczający 6 miesięcy. Dodatek stanowi różnicę między wynagrodzenia z okresu poprzedzającego przeniesienie a wynagrodzeniem po przeniesieniu pracownika do innej pracy. Wynagrodzenie do celów określenia dodatku wyrównawczego oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy nauczyciela.
Przeniesienie nauczyciela na inne stanowisko w przypadku stwierdzenia choroby zawodowej jest niezwykle trudne, szczególnie w małej placówce. Obowiązek pracodawcy przeniesienia pracownika do pracy odpowiedniej oznacza, że powinna to być praca nie tylko odpowiednia do stanu zdrowia, ale także do kwalifikacji pracownika.
Przykład:
W dużym przedszkolu miejskim, zatrudniającym nauczycieli wychowawców, psychologa i logopedę nauczyciel wychowawca otrzymał orzeczenie lekarskie o chorobie zawodowej związanej z wysiłkiem głosowym. Ponieważ nauczyciel posiadał wymagane kwalifikacje, dyrektor przedszkola przeniósł nauczyciela na stanowisko psychologa
Nauczyciele to najbardziej liczna grupa wśród osób pracujących w zawodach wymagających wysiłku głosowego. Główne podłoże chorób zawodowych nauczycieli to np. guzki głosowe twarde, wtórne zmiany przerostowe fałdów głosowych, niedowład mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią.
W zdecydowanej większości przypadków – przeniesienie nauczyciela na inne stanowisko pracy w przedszkolu nie jest możliwe. Stwierdzenie choroby zawodowej najczęściej jest równoznaczne z rozwiązaniem z nauczycielem stosunku pracy.
Podstawa prawna:
- art. 230, art. 231 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.)
- art. 23 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1379 ze zm.),
- załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1367),
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 62, poz. 289 ze zm.).
Orzecznictwo:
- wyrok Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1999 r., (sygn. akt I PKN 469/99).
Zobacz także:
Tagi: oświata, stosunek pracy
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
