Rozwiązanie stosunku pracy na wniosek nauczyciela mianowanego zostało określone w art. 23 ust. 1 pkt 1 Karty Nauczyciela. O ile Kodeks pracy nie zna instytucji rozwiązania umowy o pracę na wniosek pracownika, to sama konstrukcja, zakładająca także (zgodnie z art. 23 ust. 2 pkt. 1) że rozwiązanie umowy następuje z końcem roku szkolnego po złożenia przez nauczyciela trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, odpowiada instytucji rozwiązania umowy o pracę przez pracownika właśnie z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.
Rozwiązanie stosunku pracy na wniosek nauczyciela
Karta nauczyciela przewiduje wyjątkowy tryb rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania. Jest nim rozwiązanie na wniosek nauczyciela, który co do zasady nie ma odpowiednika w Kodeksie pracy. W takim przypadku rozwiązanie stosunku pracy następuje z końcem roku szkolnego, a nauczyciel chcący skorzystać z takiego rozwiązania musi pamiętać, że będzie tutaj miał zastosowanie trzymiesięczny okres wypowiedzenia.
Wyraźna różnica polega jednak na tym, że w przypadku nauczyciela dokładnie określony został termin, w którym następuje skutek jego wniosku w postaci rozwiązania umowy o pracę - jest to zawsze koniec roku szkolnego.
Ważne: Aby wniosek nauczyciela o rozwiązanie stosunku pracy był skuteczny, nauczyciel musi go złożyć w maju - wówczas stosunek pracy zakończy się z końcem roku szkolnego, po upływie trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.
Wyjątek od tej zasady zarezerwowano jedynie dla nauczycieli szkół, w których, zgodnie z organizacją pracy - nie przewidziano ferii szkolnych.
Ważne: Nauczyciel, który złoży wniosek o który mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1 nie może później domagać się uznania wypowiedzenia stosunku pracy za bezskuteczne ani przywrócenia do pracy.
Zobacz także: Odmowa uzupełniania etatu w innej szkole – czy może dać nauczycielowi prawo do odprawy
Karta Nauczyciela nie przewiduje takich roszczeń, nie można także znaleźć odpowiedniej regulacji w Kodeksie pracy. Roszczenie o przywrócenie do pracy lub o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne może zastosować pracownik, który broni się przed czynnością dokonaną przez pracodawcę (art. 44 kp).
Wyrok Sądu Najwyższego z 26 marca 2019 r., sygn. I PK 268/17 wraz z uzasadnieniem, opublikowany na oficjalnej stronie internetowej Sądu Najwyższego - portal sn.pl
