Zasady określające sposób skreślenia ucznia z listy uczniów oraz przenoszenia ucznia do innej szkoły muszą być określone w statucie szkoły (art. 39 ust. 2 ustawa o systemie oświaty). Ustawa o systemie oświaty zastrzega jednak, że dyrektor szkoły nie ma takiej możliwości w przypadku ucznia objętego obowiązkiem szkolnym. Uczniowie objęci obowiązkiem szkolnym mogą być, w celu umożliwienia im realizowania obowiązku szkolnego, przeniesieni do innej placówki. Takiej decyzji nie podejmuje dyrektor szkoły – dyrektor szkoły występuje z wnioskiem do kuratora oświaty (art. 39 ust 2a ustawa o systemie oświaty). Przeniesienie to ostateczny krok podejmowany w sytuacji, gdy mimo podejmowanych działań uczeń nie respektuje zasad właściwego zachowania.
Dyrektor nie może przenieść ucznia do innej szkoły
Zgodę na przeniesienie ucznia do innej szkoły musi wyrazić kurator oświaty – dyrektor szkoły nie może podejmować w tym zakresie autonomicznych decyzji. Przeniesienie ucznia ze względu na niewłaściwe zachowanie powinno być ostatecznym środkiem po który sięga dyrektor szkoły.
Działania poprzedzające przeniesienie
Przed podjęciem decyzji o złożenie wniosku w sprawie przeniesienia ucznia dyrektor szkoły powinien sięgnąć po wszystkie dostępne środki wychowawcze, które mogą wpłynąć na zmianę zachowania ucznia. Dyrektor szkoły nie powinien składać takiego wniosku w wyniku jednorazowego zachowania, ale po wyczerpaniu innych możliwości wpłynięcia na zachowanie uczniów. Zarówno dla niego, jak i dla nauczycieli ważne powinno być podjęcie próby wpłynięcia na ucznia. Ustawa o systemie oświaty nie określa, jakie działania wychowawcze należy stosować – powinien określać to statut szkoły.
Decyzję o złożeniu wniosku należy poprzedzić zebraniem rady pedagogicznej
Przed złożeniem wniosku o przeniesienie ucznia dyrektor szkoły powinien zwołać radę pedagogiczną podczas której omówiona zostanie kwestia ucznia. Dyrektor musi mieć pewność, że decyzja jest dla nauczycieli zrozumiała oraz, że dołożyli wszelkich starań na rzecz uniknięcia takiego rozwiązania. Wniosek złożony do kuratora oświaty musi zawierać uzasadnienie – w jego opracowanie należy zaangażować całe grono pedagogiczne, które posiada najpełniejszą wiedzę na temat pracy z uczniem i udzielanej mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
art. 39 ust. 2 i ust 2a ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.)
Zobacz także:
