Zmiany w wynagrodzeniach pracowników medycznych - kto zyska, kto straci

Nie wiadomo też, jak postąpić w odniesieniu do pracowników pionu administracyjnego i innymi niemedycznymi. W ustawie o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych znalazł się zapis, który mówi, że: „W porozumieniu albo zarządzeniu określa się również zasady podwyższania wynagrodzenia osoby zatrudnionej w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, nie wykonującej zawodu medycznego, tak aby wynagrodzenie to odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy”. Osób tych nie ujęto w tabeli i nie ma konkretnych wskaźników odnośnie współczynnika pracy. Czyli możemy przyjąć, że wynagrodzenie będzie ustalane według uznania kierownika podmiotu leczniczego. Czy jednak nie obejdzie się bez protestów grupy niemedycznej?

Jak to będzie wyglądać w praktyce i czy rzeczywiście jesteśmy w stanie znaleźć na ten cel środki finansowe? Zwłaszcza w małych szpitalach powiatowych, które są ważnym filarem całego systemu opieki zdrowotnej ze względu na fakt, że trafia do nich najwięcej pacjentów (np. na izby przyjęć czy SOR), oczekując szybkiej i skutecznej pomocy oraz interwencji medycznej.

1. Do 31 grudnia 2021 r. podmiot leczniczy podwyższa wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny, którego wynagrodzenie jest zasadnicze jest niższe od najniższego wynagrodzenia zasadniczego, ustalonego jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie, ogłoszonego przez prezesa GUS w Dzienniku Urzędowym RP „Monitor Polski”, do wysokości nie niższej niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze.
2. Sposób podwyższania tego wynagrodzenia ustala się w drodze porozumienia przez strony uprawnione w danym podmiocie leczniczym do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy zwanego dalej „porozumieniem”.
3. W podmiocie, w którym nie działa zakładowa organizacja związkowa, zawiera się porozumienie z pracownikiem wybranym przez pracowników podmiotu do reprezentowania ich interesów.
4. Porozumienie zawiera się corocznie do 31 maja. Biorąc pod uwagę, że pierwsze porozumienie wchodzi od 1 lipca, ten czas jest mało realny. Ale ustawodawca to również przewidział i dalej czytamy, że jeżeli porozumienie nie będzie zawarte do tego czasu, to sposób podwyższania wynagrodzenia ustala się w drodze zarządzenia albo wskutek decyzji kierownika podmiotu leczniczego albo podmiotu tworzącego.

Na 1 lipca 2017 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny podwyższa się co najmniej o 10 % kwoty stanowiącej różnicę między najniższym wynagrodzeniem zasadniczym a wynagrodzeniem zasadniczym tego pracownika,

Na 1 lipca 2018 r., 2019 r., 2010 r., 2021 r. wynagrodzenie podwyższa się o 20% zgodnie z wymienionym zapisem.

Do 31 grudnia 2019 r. najniższe wynagrodzenie zasadnicze ustala się jako iloczyn współczynnika pracy określonego w załączniku do ustawy i kwoty 3900 zł brutto.

Od 1 stycznia 2022 r. wynagrodzenie zasadnicze pracownika wykonującego zawód medyczny nie może być niższe niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze ustalone w wymieniony sposób na 31 grudnia 2021 r.

Podmiot leczniczy będzie kontrolowany, czy spełnił zapisy ustawowe w zakresie minimalnych wynagrodzeń. Organami uprawnionymi do kontroli będzie podmiot tworzący – zgodnie z ustawą o działalności leczniczej, a Państwowa Inspekcja Pracy na zasadach określonych w ustawie o Państwowej Inspekcji Pracy.