10 strategicznych celów dla podstawowej opieki zdrowotnej

Zespół do opracowania projektu założeń projektu ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej proponuje wprowadzenie dla osób nieobjętych ubezpieczeniem prawa do określonych świadczeń, zwłaszcza podstawowej opieki, a koszty te pokrywałby budżet państwa.

Jedną z zaproponowanych strategii jest wprowadzenie modelu zespołu medycyny rodzinnej jako podstawowej struktury POZ. Kluczem do poprawy sprawności funkcjonowania podstawowej opieki zdrowotnej jest powierzenie jej kompetentnemu zespołowi profesjonalistów medycznych, który jest powiązany funkcjonalnie i ściśle ze sobą współdziała. Zespół ten ma się składać z lekarza, pielęgniarki i położnej rodzinnej.  

Obecnie poziom finansowania POZ powoduje, że jej potencjał nie jest w pełni wykorzystany. Wskazano, że stawka kapitacyjna, jako sposób finansowania, jest konieczna. Jednak nie wystarcza, żeby system działał sprawnie. Proponuje się więc wprowadzenie innych metod finansowania i uzupełnienie stawki kapitacynej o dwie składowe:

1) opłatę za usługę lub zadanie w odniesieniu do określonych świadczeń,

2) bonus przyznany za jakość opieki lub osiągnięty cel.

Pozytywne zmiany ma też przynieść wdrażanie rozwiązań informatycznych. Proponuje się szkolenia z zakresu programów, które zapewniają komunikację elektroniczną, telekonsultacje, telemedycynę, a także telemonitoring.

Negatywnie oceniono obecnie rozwiązania, takie jak np. konieczność określenia przez lekarza refundacji leku, wydawanie zaświadczeń czy orzeczeń lekarskich. Zwrócono uwagę na konieczność korzystania z wielu portali przy raportowaniu świadczeń zdrowotnych oraz innych potrzebnych do prowadzenia działalności. Zmniejszenie obowiązków administracyjnych ograniczyłoby nakłady na realizację zbędnych obowiązków, dałoby więcej czasu na kontakt z pacjentem oraz poprawiło wydajność systemu.