Niebezpieczny zapis – urlop w umowie ze zleceniobiorcą

Przepisy Kodeksu cywilnego nie przewidują takiego elementu umowy jak urlop wypoczynkowy – pozostawiając tę kwestię stronom umowy. Należy jednak pamiętać, że urlop jest instytucją prawa pracy, która nie ma i nie może mieć zastosowania do umowy zlecenia. Może to bowiem wskazywać, że zawarta umowa powinna być umową o pracę, a nie umową cywilnoprawną. Wprowadzanie do umowy zlecenia elementów prawa pracy – jak właśnie urlop, czy też podporządkowanie co do miejsca, czasu i sposobu świadczenia usług stawia w wątpliwość zamiar stron co do rodzaju zatrudnienia.

Sformułowanie umowne w zakresie dni wolnych dla zleceniobiorcy nie powinno dotyczyć urlopu wypoczynkowego. Może brzmieć następująco: „zleceniobiorca ma prawo do przerwy w świadczeniu usług, w wymiarze 20 dni w roku kalendarzowym; przerwa ta nie powoduje obniżenia wynagrodzenia za wykonane usługi”.

Niezależnie od powyższego, jeżeli w umowie nie przewidziano ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, wówczas taki ekwiwalent nie przysługuje. Jak wynika z przepisów Kodeksu cywilnego dopiero wykonanie usługi powoduje powstanie po stronie zamawiającego zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia. Natomiast zasady płatności za okresy niewykonywania usług – jeśli strony przewidziały taką możliwość – muszą być ściśle określone w umowie.