Pracownik, który ma prawo do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy pisemny wniosek o obniżenie jego etatu do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca musi uwzględnić wniosek pracownika. Wniosek ten składa się na dwa tygodnie przed rozpoczęciem wykonywania pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy. Jeżeli został złożony bez zachowania terminu, pracodawca obniża wymiar czasu pracy nie później niż z dniem upływu dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku.
Wniosek o 1/4 wymiaru etatu zamiast urlopu wychowawczego
Pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może zamiast niego zażądać obniżenia etatu, ale nie więcej niż do połowy etatu. Uwzględnienie wniosku pracownika o wykonywanie pracy w wymiarze niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy zależy od uznania pracodawcy. Jeśli jednak pracodawca dobrowolnie uwzględni wniosek pracownika, ten ostatni będzie chroniony przed wypowiedzeniem.
Ponadto pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy do dnia powrotu do nieobniżonego wymiaru czasu pracy, nie dłużej jednak niż przez łączny okres 12 miesięcy. Rozwiązanie przez pracodawcę umowy w tym czasie jest dopuszczalne tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Przepis stanowi, że wymiar czasu pracy pracownika po jego obniżeniu nie może być niższy niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy. Natomiast okres, na który pracownik żąda obniżenia tego wymiaru, nie może przekraczać okresu, w którym mógłby on korzystać z urlopu wychowawczego, może on być jednak od niego krótszy. Jeżeli wniosek pracownika spełnia te dwa warunki, pracodawca jest takim wnioskiem związany i obowiązany go uwzględnić. Pracownik może oczywiście wnioskować o obniżenie etatu do wymiaru niższego niż połowa pełnego etatu. W takim jednak przypadku wniosek pracownika nie jest dla pracodawcy wiążący. Jeśli jednak pracodawca uwzględni taki wniosek, pracownik będzie chroniony przed wypowiedzeniem (oczywiście nie dłużej niż przez 12 miesięcy).
- art. 1867 i art. 1868 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.),
- art. 5, art. 10 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. z 2003 r. nr 90, poz. 844 ze zm.).
Zobacz także:
