Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Na pozostawanie w dyspozycji pracodawcy składa się gotowość pracownika do świadczenia pracy określonego rodzaju oraz obecność pracownika na wyznaczonym miejscu pracy.
Jak rozliczać przygotowywanie się aktora do roli
Czas poświęcony na naukę roli i przygotowanie się do spektaklu, jeśli czynności te wykonywane są przez aktora w domu, nie stanowi jego czasu pracy. Dlatego też nie musi być on dodatkowo wynagradzany.
Pozostawanie pracownika w dyspozycji pracodawcy jest pojęciem szerokim i niedookreślonym. Definiując czas pracy, ustawodawca zrezygnował z odwoływania się jedynie do okresów rzeczywistego wykonywania przez pracowników pracy, rozszerzając pojęcie czasu pracy również o okresy niewykonywania pracy. Takie działanie ustawodawcy jest konsekwencją przyjętej w Kodeksie pracy formuły zatrudnienia pracowników.
Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się bowiem do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Oznacza to, że również czas nieświadczenia przez pracownika pracy, np. z powodu oczekiwania na jej przydzielanie, stanowi jego czas pracy, jeżeli tylko pracownik jest faktycznie gotów do jej wykonywania.
Pracownik musi w tym celu pozostawać w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub innym miejscu wskazanym przez pracodawcę do wykonywania pracy. Nie pozostaje więc w dyspozycji pracodawcy pracownik, który nie znajduje się w miejscu wyznaczonym mu przez pracodawcę jako miejsce wykonywania pracy.
art. 129 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 1502).
