Niższa pensja za nieodpracowanie prywatnego wyjścia z pracy

Wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy przysługuje tylko wtedy, gdy przepisy prawa – tzn. nie tylko ustawy i akty wykonawcze, ale także np. regulamin pracy (art. 9 Kodeksu pracy) – na to wskazują (art. 80 kp).

Powszechnie obowiązujące przepisy nie przyznają pracownikowi prawa do wynagrodzenia za czas wyjść prywatnych, a zatem, co do zasady, powinno być ono za ten czas potrącone. Jednak wielu pracodawców tego nie robi, wychodząc z założenia, że odpracowanie wyjścia wszystko w tym zakresie wyrówna.

W przypadku pracownika nagradzanego stałą stawką miesięczną będzie tak wtedy, gdy zwolnienie w celu załatwienia sprawy osobistej i jego „odrobienie” przypadają na ten sam miesiąc. Inaczej jest jednak, gdy termin odpracowania następuje w innym miesiącu. Za czas wyjścia pracownik nie nabywa bowiem wynagrodzenia, zaś za czas odpracowania wynagrodzenie mu przysługuje (nie nabywa dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych, gdyż czas odpracowania wyjść prywatnych został wyłączony spod pojęcia nadgodzin). Przy różnych wymiarach czasu pracy w poszczególnych miesiącach zastosowanie zasad ustalania stawki godzinowej ze stałych zarobków prowadzić będzie do otrzymania różnych kwot.

Warto też pamiętać, że w jeśli pracodawca nie pomniejszy pensji za kolejny miesiąc po „opłaconym” wcześniej wyjściu prywatnym, nie będzie już mógł zastosować art. 87 § 7 kp, czyli potrącić nadpłaconej kwoty z wynagrodzenia pracownika bez jego pisemnej zgody. Dokonanie potrącenia z wynagrodzenia pracownika w kolejnym terminie płatności możliwe jest wyłącznie za jego pisemną zgodą. Jeśli pracownik nie wyrazi zgody na ujęcie nadpłaty z pensji, pracodawca może dochodzić swych roszczeń wyłącznie na drodze sądowej.