Jeden pracodawca określa jeden limit nadgodzin

Co do zasady, praca w godzinach nadliczbowych, ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy, nie może przekraczać w ciągu roku 150 godzin. Ograniczenie to nie dotyczy godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z prowadzeniem akcji ratowniczej lub usuwaniem awarii. Z tych powodu pracownicy mogą świadczyć pracę nadliczbową w wyższym wymiarze.

Niemniej jednak w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy, dopuszczalne jest ustalenie innej liczby godzin nadliczbowych w roku kalendarzowym niż wyżej określona.

Maksymalna liczba, do jakiej można podwyższyć 150-godzinny limit godzin nadliczbowych w roku kalendarzowym, wyznaczona jest pośrednio przez maksymalny 48-godzinny tygodniowy limit pracy. Oznacza to, że limit godzin nadliczbowych w żadnym wypadku nie może przekroczyć 416 godzin na dany rok kalendarzowy (52 tygodnie w roku x 8 godzin). Jednak Ministerstwo Pracy wyraża opinię, że liczbę tę trzeba jeszcze pomniejszyć o roczny urlop wypoczynkowy pracownika (wówczas maksymalnie pracownik może mieć 376 godzin nadliczbowych w roku).

Przepisy Kodeksu pracy nie zakazują wprost wprowadzenia u jednego pracodawcy kilku limitów pracy nadliczbowej w roku kalendarzowym dla różnych grup pracowników. Jednak patrząc na konstrukcję przepisów dotyczących tej kwestii, które określają jeden limit pracy nadliczbowej w roku kalendarzowym dla wszystkich pracowników, można wyciągnąć wniosek, że u jednego pracodawcy powinien obowiązywać jeden limit pracy nadliczbowej w roku kalendarzowym.