Do czasu pracy nie wlicza się wszystkich dojazdów pracownika

Autor: Joanna Kaleta

Data: 25-09-2014 r.

Czas dojazdu z miejsca, w którym pracownicy zobowiązani są stawić się w celu podpisania listy obecności do miejsca, w którym faktycznie wykonują swoją pracę, zalicza się do czasu pracy. Natomiast czas dojazdu do stałego miejsca świadczenia pracy nie jest czasem pracy – bez względu na długość trwania.

Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji. Na gruncie definicji czasu pracy przyjmuje się, że moment, w którym pracownik stawia się w pracy celem świadczenia pracy, rozpoczyna bieg okresu zaliczanego do czasu pracy.

Czas dojazdu pracowników objętych systemem pracy stałej (tj. systemem określającym zawsze to samo miejsce pracy – miejsce świadczenia pracy) do miejsca wykonywania pracy nie jest ani czasem pracy, ani podróży służbowej przypadającej na godziny harmonogramowe. Jest czasem dojazdu do pracy i nie podlega wliczeniu do czasu pracy pracownika. Nie będzie miało przy tym znaczenia jak długą podróż pracownik będzie musiał pokonać, aby dojechać do miejsca pracy. Bez znaczenia pozostaje również fakt, czy w danym dniu pracownik miał zaplanowaną pracę, czy do pracy został wezwany w dniu harmonogramowo wolnym.

Przykład:

Pracownik zatrudniony jest w sklepie jako dekorator. Codziennie musi stawić się w siedzibie firmy, aby odebrać materiały dekoracyjne. Następnie udaje się do poszczególnych sklepów. W zależności od tego, do którego z nich pojedzie najpierw, dojazd z siedziby do placówki trwa od pół do nawet 2 godzin. Ze swojego domu dojeżdża do siedziby firmy ponad 1 godzinę. Chociaż czasem pracy nie jest czas dojazdu do siedziby pracodawcy, to już przejazd do pierwszego sklepu – tak. Podobnie jest z przejazdami między kolejnymi placówkami handlowymi – ich czas również wlicza się do dniówki roboczej, która kończy się wraz z końcem pracy w ostatnim sklepie.

Jeżeli natomiast pracownik stawia się w zakładzie pracy np. w celu podpisania listy obecności lub odbioru przydziału zadań, a następnie zobowiązany jest do udania się na swoje miejsce pracy, to bez względu na fakt, jak długą podróż musi odbyć z zakładu pracy do miejsca świadczenia pracy, czas tej podróży zaliczany jest do czasu pracy. Pracodawca może jednak określić inne miejsce rozpoczęcia pracy, bez obowiązku przybycia do macierzystego miejsca pracy. Wtedy gotowość do pracy rozpoczyna się z chwilą zgłoszenia się pracownika w miejscu świadczenia pracy

Podstawa prawna:

art. 77⁵, art. 128, art. 151⁵ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).

Joanna Kaleta

Zobacz także:

Tagi: system czasu pracy, harmonogram czasu pracy