W przypadku carpoolingu będzie zachowany warunek istnienia związku przyczynowego między przychodami a kosztami ich uzyskania, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Jako przykład tego rodzaju wydatków można wskazać koszty opracowania i wdrożenia systemu informatycznego, dzięki któremu pracownicy będą mogli wspólnie umawiać się na dojazdy do pracy.
Wydatki na carpooling to koszt przedsiębiorstwa
W związku z tym, że carpooling może przynieść firmie wymierne korzyści, organy podatkowe nie powinny kwestionować wydatków z nim związanych jako jej kosztów podatkowych.
Takie rozwiązania sprawdzą się szczególnie w dużych firmach, zatrudniających wielu pracowników. Za wspomniany koszt wolno także uznać wydatki związane z promowaniem carpooolingu wśród załogi, np. dotyczące organizacji spotkań informacyjnych w tym zakresie.
Trzeba przy tym pamiętać, że w przypadkach, gdy kierowca świadczy swoje usługi w sposób regularny, skutki podatkowe carpoolingu mogą wystąpić również na gruncie przepisów o VAT. Tak będzie w sytuacji, gdy charakter aktywności kierowcy w tym zakresie pozwoli uznać ją za działalność gospodarczą, a tego kierowcę – za podatnika VAT.
Podstawa prawna:
ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r., poz. 851),
Zobacz także:
Tagi: carpooling, spółka z o.o.
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
