Pracownik nabędzie prawo do zasiłku chorobowego lub wynagrodzenia chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, czyli po upływie tzw. okresu oczekiwania (wyczekiwania). Analizując uprawnienie do świadczenia za czas choroby tego pracownika należy ustalić okres podlegania ubezpieczeniu chorobowemu oraz przerwy w ubezpieczeniu.
Zasiłek chorobowy lub wynagrodzenie chorobowe bez okresu wyczekiwania
Pracodawca zatrudniający pracownika w trakcie roku kalendarzowego sprawdza zapisy w jego świadectwie pracy, aby ustalić, za ile dni jego poprzedni pracodawcy zapłacili wynagrodzenie chorobowe. Dodatkowo sprawdza też, czy pracownik, którego niezdolność do pracy następuje w pierwszych 30 dniach ubezpieczenia, podlega okresowi wyczekiwania. W pewnych przypadkach prawo do wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego przysługuje pracownikowi bez okresu wyczekiwania, a zatem nawet od pierwszego dnia zatrudnienia.
Pracodawca zanim wypłaci świadczenie z tytułu niezdolności do pracy na skutek choroby musi sprawdzić prawo ubezpieczonego do tych świadczeń. Ubezpieczony, pracownik lub zleceniobiorca, nabywa prawa do zasiłku chorobowego lub wynagrodzenia za czas choroby po upływie okresu oczekiwania.
Okres ten uzależniony jest od rodzaju ubezpieczenia chorobowego, któremu podlega ubezpieczony. Ubezpieczony podlegający ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo nabywa prawo do zasiłku chorobowego po 30 dniach nieprzerwanego okresu ubezpieczenia chorobowego. Ubezpieczony podlegający dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu prawo do zasiłku chorobowego nabywa po 90 dniach nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.
Do okresu ubezpieczenia wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeśli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub spowodowana była urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.
Możliwe są takie przypadki, w których pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy lub wynagrodzenie chorobowe bez okresu wyczekiwania już od pierwszego dnia zatrudnienia. Dotyczy to następujących sytuacji:
• pracownik jest absolwentem szkoły lub szkoły wyższej i został zatrudniony w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub od dnia uzyskania dyplomu ukończenia szkoły wyższej,
• pracownik legitymuje się co najmniej 10-letnim okresem obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego,
• pracownik uległ wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy, albo wypadkowi w pracy lub jego niezdolność do pracy została spowodowana chorobą zawodową,
• poseł lub senator został zatrudniony w ciągu 90 dni od dnia ukończenia kadencji.
• art. 80, art. 92 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
• art. 4 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 159).
• rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. nr 62 poz. 289 ze zm.).
