Zasiłek chorobowy jest wypłacany przez zleceniodawcę, o ile jest on uprawniony do wypłaty zasiłków. Jeżeli nie jest on uprawniony do wypłaty zasiłków, świadczenie wypłaca ZUS. Osoba, która ma ustalone prawo do emerytury i wykonuje umowę zlecenia, z umowy tej obowiązkowo podlega ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i zdrowotnemu.
Zasiłek chorobowy dla emeryta zleceniobiorcy
Jeżeli zleceniobiorca przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i ma wymagany okres podlegania temu ubezpieczeniu, to w przypadku choroby ma prawo do zasiłku chorobowego. To, że jest emerytem i pobiera świadczenie emerytalne, nie ma w tym przypadku znaczenia.
Dobrowolne ubezpieczenie chorobowe zleceniobiorcy
Zleceniobiorca, który ze zlecenia podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, może przystąpić do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Objęcie tym ubezpieczeniem następuje od dnia złożenia wniosku, nie wcześniej jednak, niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony. Wniosek jest składany do płatnika, który przekazuje go na formularzu ZUS ZUA do ZUS.
Ważne: Zleceniobiorca może przystąpić do ubezpieczenia chorobowego, rozpoczynając pracę lub w okresie późniejszym. Ustaje ono od dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z ubezpieczenia, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony. Zleceniobiorca, który przystąpił do tego ubezpieczenia, nie może więc zostać wyrejestrowany z niego z okresem wstecznym.
Świadczenia zleceniobiorcy z ubezpieczenia chorobowego
Osoba, która przystąpi do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i będzie miała wymagany okres podlegania temu ubezpieczeniu, nabędzie w przypadku choroby prawo do zasiłku chorobowego. Ma prawo także do zasiłku opiekuńczego (np. w przypadku choroby dziecka) i zasiłku macierzyńskiego. Te świadczenia przysługują bez okresu wyczekiwania.
Prawo do zasiłku chorobowego zleceniobiorca, także gdy jest emerytem, nabywa po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Do tego okresu wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni.
-
art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 159 ze zm.).
Zobacz także:
