W sytuacji gdy z pracownikiem podpisywane są dodatkowo kolejne umowy zlecenia na nakładające się na siebie okresy lub umowy pomiędzy którymi nie występują przerwy (lub przerwy przypadają na dni ustawowo wolne od pracy), wówczas wynagrodzenie wypłacone z tytułu tych umów traktuje się tak, jakby przysługiwały z jednej umowy. Stan rzeczy ulegnie jednak zmianie, gdy umowy zlecenia są zawierane z przerwami. W takim przypadku do podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczenia społecznego wypłacanych w razie choroby lub macierzyństwa wlicza się jedynie wynagrodzenie z tytułu umowy zawartej w miesiącu (miesiącach) poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy i trwającej w okresie tej niezdolności (dla której kalkulowana jest podstawa wymiaru).
Wynagrodzenie za umowy zlecenia zawarte z własnym pracodawcą w podstawie wymiaru zasiłków
Do bazy obliczeniowej świadczeń chorobowych wlicza się m.in. wynagrodzenie z umowy zlecenia zawartej z własnym pracownikiem przed powstaniem niezdolności do pracy z powodu choroby i trwającej nadal w czasie tej choroby. Do wspomnianego wynagrodzenia stosujemy bowiem art. 41 ust. 2 ustawy zasiłkowej, na mocy którego składniki płacy należne tylko do określonego terminu, nie są uwzględniane przy wyznaczaniu podstawy wymiaru świadczeń chorobowych należnych za okres po tym terminie.
Pracodawca w okresie od 1 sierpnia do 31 października 2016 r. zawierał z własnym pracownikiem umowy zlecenia na okresy miesięczne. Następnie po przerwie zawarł umowy zlecenia na cały grudzień 2016 r. i styczeń 2017 r. Pracownik stał się niezdolny do pracy wskutek choroby od 23 stycznia do 3 lutego 2017 r. (12 dni). Czy w podstawie należnego z tego tytułu pracownikowi świadczenia chorobowego powinno się uwzględnić wynagrodzenie za zlecenie?
W tym przypadku podstawę świadczenia chorobowego stanowi:
- w przypadku niedyspozycji zdrowotnej trwającej od 23 do 31 stycznia 2017 r. stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres od stycznia do grudnia 2016 r. wraz z wynagrodzeniem z tytułu umowy zlecenia uzyskanym za grudzień 2016 r. (po przerwie pomiędzy umowami zlecenia),
- w odniesieniu do absencji w pracy w okresie od 1 do 3 lutego 2017 r. stanowi wynagrodzenie należne za miesiące od stycznia do grudnia 2016 r., ale bez uwzględniania w nim wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia, gdyż umowa ta w lutym już nie obowiązywała.
Przy założeniu, że średnia pensja (pomniejszona o składki społeczne) za okres od stycznia do grudnia 2016 r. to 2.321,87 zł, zaś wynagrodzenie za grudniową umowę zlecenia (po odjęciu składek społecznych) wyniosło 851,60 zł, dniówka chorobowa powinna zostać wyliczona następująco:
- za chorobę przypadającą na styczeń 2017 r.: (2.321,87 zł + 851,60 zł) × 80% : 30 = 84,63 zł,
- za chorobę przypadającą na luty 2017 r.: 2.321,87 zł × 80% : 30 = 61,92 zł.
Art. 36, art. 41 ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 372 ze zm.).
Zobacz także:
