Przez pojęcie oferty najkorzystniejszej należy rozumieć ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego, albo ofertę z najniższą ceną, a w przypadku zamówień publicznych w zakresie działalności twórczej lub naukowej, których przedmiotu nie można z góry opisać w sposób jednoznaczny i wyczerpujący – ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny i innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego.
Ustawa nie obliguje zatem zamawiającego do stosowania jednego, konkretnego kryterium. Wymaga jedynie, by było ono znane wykonawcom oraz w sposób obiektywny pozwalało ocenić i wybrać ofertę najkorzystniejszą dla zamawiającego.
Niestety w praktyce obserwuje się niepokojącą tendencję do swoistego spłaszczania znaczenia kryterium wyboru ofert, poprzez ich wybór na podstawie jedynego kryterium najniższej ceny. Kryterium to ma charakter matematyczny i w takim ujęciu jest "najbezpieczniejsze" dla zamawiającego, pozwalając mu uniknąć nieporozumień oraz posądzenia o stronniczość przy wyborze oferty "najkorzystniejszej". Z drugiej jednak strony cena wdrożenia projektu (a więc de facto cena zamieszczona w ofercie) nie uwzględnia kosztów przyszłej eksploatacji przedmiotu zamówienia, a często również jakości materiałów koniecznych do jego wykonania.