Tachograf jest urządzeniem podlegającym legalizacji. Zapisane przez niego dane są dzięki temu miarodajne i mieszczą się w granicy dopuszczalnego błędu. Jednym z obowiązkowych wskazań tachografu jest wskazanie prędkości. Jest ono wymierne w granicach dopuszczalnego błędu, który wynosi 3 km/h więcej lub mniej od rzeczywistej prędkości. W przypadku tachografów analogowych prędkość może być analizowana po zweryfikowaniu, czy zakres prędkości i zastosowany typ wykresówki był zgodny z typem tachografu. Na odwrocie wykresówki znajdują się znaki zatwierdzenia urządzeń rejestrujących, dla których dana wykresówka jest odpowiednia, a na jej przedniej części umieszczony jest zakres prędkości.
Kara za zbyt szybką jazdę na podstawie wykresówki
Nałożenie mandatu za przekroczenie prędkości stwierdzone na podstawie wykresówki jest zgodne z prawem, jeżeli kontrolujący nakłada karę za przekroczenie maksymalnej prędkości dopuszczalnej dla danego pojazdu, a nie dla danej drogi.
Zapis tachografu po zweryfikowaniu tych kwestii i odjęciu na korzyść kontrolowanego błędów pomiarowych, może być pełnoprawnym dowodem wskazującym na przekroczenie prędkości. Nie może to być oczywiście przekroczenie dopuszczalnej prędkości na danej drodze, gdyż trudno ustalić, gdzie pojazd poruszał się podczas jazdy z prędkością 50 km/h np. kilka dni temu. Jeżeli jednak zostanie stwierdzone, że pojazd, dla którego maksymalna dopuszczalna prędkość wynosi 80 km/h, poruszał się w danym dniu z prędkością 95 km/h, to nie ma wątpliwości, że kierowca popełnił wykroczenie, ponieważ pojazd ten po żadnej drodze nie mógł jechać się z taką prędkością.
cz. III lit f, pkt 1 b rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.Urz. WE nr L 370 z 31 grudnia 1985 r. ze zm.).
Zobacz także:
