Do zasad ewidencji odsetek od należności przypisanych, a niewpłaconych zastosowanie mają ogólne przepisy ustawy o rachunkowości. Oznacza to, że powinny one zostać przypisane do należności głównej, której dotyczą.
Przedawnienie odsetek od nienależnych świadczeń
Od nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego naliczane są odsetki ustawowe za opóźnienie, ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego stała się ostateczna.
Decyzji o ustaleniu i zwrocie nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego nie wydaje się, jeżeli od terminu jego pobrania upłynęło więcej niż 10 lat.
Bieg przedawnienia przerywany jest w sytuacji:
- odroczenia terminu płatności należności,
- rozłożenia spłaty należności na raty
- zastosowania środka egzekucyjnego, o którym dłużnik został powiadomiony.
Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo odpowiednio od dnia następującego po dniu odroczenia terminu płatności należności, rozłożenia spłaty należności na raty lub zastosowania środka egzekucyjnego, o którym dłużnik został powiadomiony.
Nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Nienależnie pobrane świadczenie można umorzyć
Organ właściwy, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego, może:
- umorzyć kwoty nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego łącznie z odsetkami w całości lub w części,
- odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.
Umorzenie następuje zawsze w drodze decyzji administracyjnej. W przypadku śmierci osoby, która pobrała nienależnie świadczenia wychowawcze, należności wygasają, w księgach rachunkowych jednostka budżetowa dokonuje odpisu. Umorzenie oraz odpis zmniejszają należność osoby zobowiązanej do zwrotu.
W odniesieniu do zasad ewidencji należności umorzonych stosowane być powinno rozwiązanie ewidencyjne polegające na odnoszeniu równowartości umorzonych kwot w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych. Decyzję w sprawie zasad umarzania należności uprawdopodobnionych jako nieściągalne powinna podjąć osoba upoważniona.
Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: świadczenia nienależne
