Ustalenie transakcji ruchomej warunkuje określenie stawki VAT

W transakcji łańcuchowej muszą brać udział co najmniej trzy podmioty, tj. dostawca, który sprzedaje towar na rzecz pośrednika, co najmniej jeden pośrednik będący jednocześnie nabywcą i dostawcą towaru oraz ostateczny odbiorca.

Specyfika opodatkowania transakcji łańcuchowej polega na tym, że mimo braku faktycznego wydania towaru kolejno pomiędzy wszystkimi podmiotami biorącymi udział w transakcji uznaje się, że każdy z tych podmiotów dokonał dostawy towarów. Jednak tylko jedna z nich może być uznana za dostawę towarów transportowanych lub wysyłanych (tzw. dostawa ruchoma). Wszystkie dostawy poprzedzające dostawę ruchomą uważa się za dokonane w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, a wszystkie dostawy następujące po dostawie ruchomej uważa się za dokonane w miejscu zakończenia transportu towarów.

Mimo braku regulacji co do zasad przypisania dostawy ruchomej, gdy jego organizacją (zleceniem i opłaceniem) zajmuje się w całości pierwszy lub ostatni podmiot w łańcuchu, w tym zakresie wśród polskich organów podatkowych wykształciła się dość spójna praktyka. Jeśli pierwszy dostawca w łańcuchu jest odpowiedzialny w całości za przewóz towaru od siebie do ostatecznego nabywcy, to dokonywana przez niego dostawa na rzecz pierwszego pośrednika jest dostawą ruchomą opodatkowaną w kraju rozpoczęcia wysyłki towarów. W przypadku gdy to ostateczny nabywca sam zajmuje się odbiorem i przewozem towaru od pierwszego sprzedającego w łańcuchu do miejsca przeznaczenia, to transport zawsze będzie przypisany do dostawy dokonanej przez ostatniego pośrednika na rzecz ostatecznego nabywcy.

Natomiast w przypadku gdy to jeden z pośredników jest odpowiedzialny za transport towaru, przypisanie wysyłki do dokonywanej przez niego sprzedaży musi wynikać z warunków dostawy.