Przedsiębiorca może optymalizować zwrot nadwyżki VAT

W obecnym stanie prawnym nie ma ograniczenia czasowego dla żądania zwrotu bezpośredniego nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Na wysokość żądanej kwoty zwrotu nie wpływa to, czy podatnik dokonał w danym okresie rozliczeniowym zakupu środków trwałych ani też, jakimi stawkami jest opodatkowana sprzedaż. W konsekwencji można wykazać do zwrotu na rachunek bankowy całą kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Trzeba pamiętać, że to od decyzji podatnika zależy, w jaki sposób ją rozdysponuje – czy wykaże ją do zwrotu na rachunek bankowy, czy też do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Na podjecie tej decyzji decydujące znaczenie ma termin oczekiwania na zwrot, który w zależności od sytuacji może wynosić 25, 60 lub 180 dni. Skrócony termin zwrotu (25 dni) wymaga jednak spełnienia dodatkowych warunków, którym nie zawsze można sprostać. Sposobem na skrócenie czasu oczekiwania na zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, jest również zadysponowanie jej (tak jak nadpłaty) na pokrycie innych zobowiązań podatkowych. W praktyce okazuje się, więc że nie w każdej sytuacji żądanie zwrotu bezpośredniego jest korzystne. W tym artykule wskazujemy, jak dokonać optymalnego wyboru sposobu rozdysponowania nadwyżki VAT w konkretnej sytuacji.

W danym okresie rozliczeniowym w wyniku rozliczenia VAT należnego i podatku naliczonego od zrealizowanych zakupów, w firmie może powstać:

• nadwyżka podatku należnego nad naliczonym – tj. kwota podlegająca wpłacie do urzędu skarbowego w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu (lub kwartale), za który składana jest deklaracja VAT (art. 103 ust. 1–2g ustawy o VAT), albo

• nadwyżka podatku naliczonego nad należnym – tj. kwota podlegająca rozliczeniu w następnym okresie rozliczeniowym albo podlegająca zwrotowi na rachunek bankowy firmy (art. 87 ust. 1 i 2 ustawy o VAT).

W sytuacji, gdy z rozliczenia VAT powstanie nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym (w kwocie nadwyżki może się też znajdować kwota z przeniesienia z poprzedniego okresu rozliczeniowego) – Podatnik ma 4 możliwości jej rozdysponowania, a mianowicie:

1. Kwotę tej nadwyżki można w całości przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy (pozycja 55 deklaracji VAT-7).

2. Można zażądać jej zwrotu bezpośredniego w całości na wskazany rachunek bankowy, wykazując ją (w zależności od terminu zwrotu) w polach 51, 52, 53 i 54 deklaracji VAT-7 (tzw. zwrot bezpośredni).

3. Można zażądać zwrotu bezpośredniego w jedynie części (w określonej przez podatnika kwocie) przy jednoczesnym przeniesieniu pozostałej kwoty do rozliczenia w następnym okresie rozliczeniowym. Kwotę tą należy wtedy wykazać w obu powyższych pozycjach deklaracji w odpowiednich częściach.

4. Można w końcu zadysponować tę nadwyżkę w całości lub części na poczet bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych (z tytułu podatków innych niż VAT).