Podatnicy wciąż mają problemy z odwrotnym obciążeniem VAT

Faktury wystawione w ramach procedury odwrotnego obciążenia VAT są generowane w przypadku sprzedaży towarów ujętych w katalogu zawartym w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. Przy nabyciu takiego towaru obowiązek naliczenia podatku należnego ciąży na nabywcy, a nie jak w tradycyjnej transakcji na sprzedawcy.

Obecnie na poszerzonej liście towarów objętych procedurą odwrotnego obciążenia figuruje 41 pozycji. Poszerzenie katalogu w październiku 2013 r. zwiększyło skalę zjawiska i w obiegu jest coraz więcej tego typu faktur. Problemy zgłaszają przede wszystkim podatnicy, którzy incydentalnie nabywają towary z procedurą odwrotnego obciążenia, np. elementy metalowe wykorzystywane w realizowanych inwestycjach, w produkcji lub do celów remontowych. Otrzymawszy od strony sprzedającej nowy typ faktury, nie wiedzą, w jaki sposób prawidłowo ją rozliczyć i zaksięgować.

Wątpliwości księgowych i przedsiębiorców dotyczą głównie wskazania właściwego okresu, w którym należy złożyć korektę. Pojawiają się też pytania, w jaki sposób można skutecznie kontrolować termin, po którym należy dokonać korekty VAT. W przypadku nieskutecznej weryfikacji terminu może się okazać, że w rejestrach i rozliczeniach podatkowych pojawiają się błędy.

Szczególnym problemem jest sytuacja, w której należy skorygować podatek w przypadku przekroczenia terminu spłaty zobowiązań, po których kontrahenci (wierzyciele) mają prawo skorzystać z tzw. ulgi na złe długi. Gdy upłynie 150 dni od terminu płatności niezapłaconej faktury, podatnik-dłużnik zobowiązany jest skorygować podatek naliczony. Musi zwrócić do urzędu VAT, który odliczył z tytułu tej faktury.