Okres przedawnienia nadwyżki VAT powinien być liczony od końca roku

NSA potwierdził tym orzeczeniem stanowisko zaprezentowane w innych wyrokach zgodnie, z którym mimo, że w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej nie jest wprost stwierdzone o przedawnieniu obowiązku podatkowego lecz przepis mówi tylko o takiej jego konkretyzacji, która przyjmuje postać zobowiązania podatkowego, to jest możliwość stosowania tej regulacji także do nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu (uchwała NSA z 29 czerwca 2009 r., I FPS 9/08) oraz nadwyżki podatku naliczonego do przeniesienia na następny miesiąc, określanej jako tzw. zwrot pośredni podatku (wyrok NSA z 6 marca 2013 r., I FSK 1786/12).

Termin przedawnienia kwoty zwrotu różnicy podatku lub kwoty różnicy podatku do przeniesienia, zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zwrotu podatku – czyli z pierwszym dniem następnego roku, a kończy się z upływem 5 lat. Sąd w rozpatrywanej sprawie powołał się również na wyrok NSA z 14 marca 2013 r. (I FSK 437/13), w którym uznano, że stwierdzenie „termin zwrotu podatku” odnosi się również do zwrotu różnicy podatku – mającego charakter zarówno bezpośredni, jak i pośredni.

Sąd orzekający zgodził się też z wyrokiem NSA z 5 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 1716/12), że pojęcie „termin zwrotu” kwoty nadwyżki podatku do przeniesienia, polega na rozliczeniu w kolejnych okresach. Przy czym w wyniku takiego rozliczenia może powstać zobowiązanie podatkowe, nadwyżka podatku do zwrotu bezpośredniego bądź też kolejna nadwyżka podatku naliczonego do przeniesienia.