Nowe sankcje podatkowe. Sprawdź kiedy mogą zostać zastosowane

Z dniem 1 stycznia 2017 r. dodane zostały przepisy art. 112b i 112c ustawy o VAT. Przepisy te określają przypadki, gdy ustalane jest dodatkowe zobowiązanie podatkowe. W przypadkach tych zobowiązanie podatkowe jest ustalane, jeśli nie wystąpi jedna z okoliczności wyłączających stosowanie przepisów o dodatkowym zobowiązaniu podatkowym.

Nie zawsze stwierdzenie przez organ podatkowy wystąpienia jednej z okoliczności określonych w art. 112b ust. 1 ustawy o VAT dodatkowego zobowiązania podatkowego jest możliwe. W art. 112b ust. 3 ustawy o VAT określone są bowiem przypadki, w których dodatkowego zobowiązania podatkowego się nie ustala.

Pierwszy z tych przypadków dotyczy podatników, którzy wycofają się z popełnionych błędów, zanim wszczęta zostanie kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa, tj.:

1. złożą odpowiednią korektę deklarację VAT albo – w przypadku niezłożenia deklaracji VAT – złożą deklarację VAT z wykazanymi kwotami podatku, oraz
2. wpłacą na rachunek urzędu skarbowego kwotę wynikającą ze złożonej deklaracji albo korekty deklaracji podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę.

            W październiku 2017 roku podatnik dostrzeże, że w deklaracji VAT-7 za luty 2017 roku wykazał do zwrotu (i otrzymał w maju 2017 roku) kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym o 1.231 zł wyższą od właściwej. W związku z tym podatnik złoży korektę deklaracji VAT-7 za luty 2017 roku i zwróci odpowiednią część zwrotu wraz z odsetkami. Jeżeli nastąpi to, zanim zostanie wszczęta kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa, możliwość ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego podatnikowi zostanie wyłączona.

Drugi z przypadków, w których dodatkowego zobowiązania się nie ustala, dotyczy nieprawidłowości powstałych na skutek niektórych pomyłek podatników, tj. wiążą się z:

1. popełnionymi w deklaracji błędami rachunkowymi,
2. popełnionymi w deklaracji oczywistymi omyłkami oraz
3. pomyłkami w zakresie ujęcia kwot podatku należnego lub naliczonego we właściwym okresie rozliczeniowym (z zastrzeżeniem, że w tym zakresie wyłączenie ma zastosowanie, jeśli ujęcie kwot podatku należnego lub naliczonego nastąpiło przed dniem wszczęcia kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej).

            W deklaracji VAT-7 za styczeń 2017 roku spółka wykaże prawidłowe kwoty w częściach C i D, lecz popełni błąd rachunkowy przy wypełnianiu części E. Ustalenie spółce dodatkowego zobowiązania podatkowego nie będzie w tej sytuacji dopuszczalne.

Dodatkowe zobowiązanie podatkowe jest ustalane w wysokości 30% kwoty zaniżenia zobowiązania podatkowego albo kwoty zawyżenia zwrotu różnicy podatku, zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe.

            W trakcie przeprowadzanej w spółce jawnej kontroli podatkowej naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że w deklaracji VAT-7 za marzec 2017 roku spółka wykazała kwotę zobowiązania podatkowego zaniżoną o 2.976 zł. W tej sytuacji kwota ewentualnego dodatkowego zobowiązania podatkowego wyniesie 893 zł (2.976 zł x 30% = 892,80 zł, czyli po zaokrągleniu do pełnych złotych - 893 zł).

Szczególna sytuacja ma miejsce w zakresie, w jakim kwoty nieprawidłowości wynikają z faktur, które:

1. zostały wystawione przez podmiot nieistniejący,
2. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
3. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
4. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i art. 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności.

Z art. 112c ustawy o VAT wynika, że w zakresie tym dodatkowe zobowiązanie podatkowe jest ustalane według podwyższonej wysokości 100% kwoty zaniżenia zobowiązania podatkowego albo kwoty zawyżenia zwrotu różnicy podatku, zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe.

Więcej na ten temat przeczytasz tu >>