W przypadku przejęcia majątku przez jednostki samorządu terytorialnego, może to nastąpić w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody tych jednostek.
Gmina lub powiat mogą przejąć zaległości podatkowe
Zgodnie z Ordynacją podatkową szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Inicjatywa takiego sposobu uregulowania zobowiązania podatkowego musi wyjść od podatnika.
Zgodnie z art. 66 § 2 Ordynacji podatkowej przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych następuje na wniosek podatnika, na podstawie umowy zawartej między wójtem, burmistrzem (prezydentem miasta), starostą albo marszałkiem województwa a podatnikiem. Umowa wymaga formy pisemnej, a w przypadku nieruchomości czy też przejęcia przedsiębiorstwa konieczne jest zawarcie umowy w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.
Sposobem, który nie wymaga zgody podatnika, jest przejęcie na podstawie art. 59 § 1 pkt 7 Ordynacji podatkowej, czyli w postępowaniu egzekucyjnym. Poza umową organ podatkowy musi wydać decyzję o wygaśnięciu zobowiązania podatkowego.
Czynność przenoszenia własności rzeczy lub praw majątkowych w zamian za umorzenie zaległości podatkowych jest przedmiotem sporów między podatnikami VAT a organami skarbowymi. Na gruncie ustawy o VAT czynność przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych w zamian za umorzenie zaległości podatkowych jest traktowana jako odpłatna dostawa podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych
W 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów podjął uchwalę (I FPS 2/07), zgodnie z którą przeniesienie własności rzeczy na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, że uchwała była podjęta na gruncie ustawy o VAT z 1993 r., to organy skarbowe w swoich interpretacjach postanowień tej uchwały nie brały pod uwagę, w dalszym ciągu uznając przedmiotową czynność za podlegającą opodatkowaniu.
WSA w Rzeszowie wydał 15 stycznia 2009 r. wyrok (I SA/Rz 699/08), który zapadł już na tle nowego stanu prawnego i w którym sąd stwierdził, że czynności, o jakich mowa w art. 66 Ordynacji podatkowej, stanowią dodatkowy mechanizm poboru podatku, stąd też nie jest możliwe obciążanie ich podatkiem od towarów i usług.
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
