Wydatek na nocleg handlowca bez PIT

Kwalifikacja świadczeń w postaci sfinansowania noclegów dla pracownika mobilnego (opłacenia przez pracodawcę lub zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika) budzi sporo wątpliwości. Chodzi o koszty noclegów ponoszone za pracowników, którzy chociaż wykonują pracę poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza miejscowością zamieszkania, nie są w podróży służbowej. Wykonują oni zadania służbowe wynikające z umowy o pracę, na terenie wskazanym w umowie jako miejsce pracy.

Organy skarbowe traktują takie świadczenia jako przychód zwolniony z podatku w granicach ustawowego limitu. Jako przykład można podać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 maja 2015 r. (IBPBII/1/4511-87/15/BJ), w której stwierdzono, że skoro spółka będzie ponosić wydatki za noclegi w czasie podróży pracowników (handlowców zatrudnionych w zadaniowym systemie czasu pracy, dla których siedziba spółki nie jest ich miejscem świadczenia pracy), w związku z ich wyjazdami – niebędącymi podróżami służbowymi – w ramach obowiązków pracowniczych na rzecz spółki – to wartość tego świadczenia będzie stanowiła dla pracowników  przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten jednak będzie korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Jak natomiast wskazuje ministerstwo finansów świadczenia w postaci zapewnienia lub zwrotu kosztów noclegu dla pracownika mobilnego nie powinny być w ogóle traktowane jako przychód ze stosunku pracy. Zapłatę przez pracodawcę kosztu noclegu pracownika wykonującego swoje obowiązki w miejscu określonym w umowie o pracę (poza siedzibą firmy oraz miejscem zamieszkania pracownika) należy traktować jako wydatek ponoszony w interesie pracodawcy, a nie pracownika. Zatem sfinansowanie noclegu takiego pracownika nie może być uznane za element jego przychodów.