Zmiany wprowadziła ustawa z 7 listopada 2014 r. o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej (Dz.U. z 2014 r. 1662). Ustawodawca ustalił zasady wyliczania przychodów powstałych z tytułu nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych w związku z wykorzystywaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych.
Rozliczanie aut firmowych do celów prywatnych pracowników
Od początku roku nastąpiły kolejne zmiany w sposobie wyliczania przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z wykorzystywaniem przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych.
Wartość przychodu jest obecnie ustalana w sposób ryczałtowy i zależy od pojemności silnika samochodu oraz liczby dni w miesiącu podczas, których samochód był wykorzystywany przez pracownika w jego prywatnych sprawach.
Jeśli pracownik będzie korzystał każdego dnia w miesiącu z samochodu z silnikiem o pojemności do 1.600 cm3, to jego przychód z tego tytułu wyniesie 250 zł. Jeżeli pojemność silnika będzie wyższa od wymienionej wartości, to przychód należy ustalić w wysokości 400 zł.
Gdyby pracownik wykorzystywał samochód na cele prywatne tylko przez część miesiąca wtedy miesięczny przychód należy wyliczyć mnożąc liczbę dni przez stawkę dzienną, która wynosi 1/30 wyżej wspomnianych kwot.
Przychód dla pracownika ustalany jest niezależnie od tego, czy korzystają z niego również inny pracownicy. Nie ma też znaczenia to, czy auto szef przekazał do użytku na podstawie umowy o pracę. Również okazjonalne użycie samochodu służbowego będzie generowało przychód.
W sytuacji, gdy osoba zatrudniona skorzystała w danym miesiącu do celów prywatnych z więcej niż jego samochodu służbowego, wówczas przychód należy wyliczyć od każdego z nich.
Nowe przepisy nie wymusiły na pracodawcach obowiązku prowadzenia ewidencji na podstawie, której można byłoby ustalić przez ile dni w miesiącu i z jakich samochodów służbowych danych pracownik korzystał do celów prywatnych.
Zobacz także:
