Można dofinansować pracownikowi wakacje ze środków obrotowych

Wakacyjne wsparcie ze strony zakładów pracy najczęściej ma postać dofinansowania do wypoczynku realizowanego przez pracowników oraz członków ich rodzin we własnym zakresie. Źródłem dofinansowania mogą być nie tylko środki pieniężne zgromadzone w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS), ale również środki obrotowe pracodawcy.

Dla pracodawcy wydatki związane z wypoczynkiem pracowników, pokrywane z ZFŚS nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Tego rodzaju kosztem mogą być jedynie przekazane odpisy na ten fundusz.

Z kolei dla pracownika wartość dofinansowania do wypoczynku otrzymanego ze środków ZFŚS będzie przychodem ze stosunku pracy (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Konieczność zapłaty podatku PIT zaistnieje jedynie wówczas, gdy zostanie przekroczony określony ustawowo limit.

Świadczenia na rzecz pracownika i jego rodziny pochodzące ze środków ZFŚS będą wolne od podatku, jeśli ich łączna wysokość nie przekroczy w roku podatkowym kwoty 380 zł. Wartość tych świadczeń w roku podatkowym należy zsumować, a ewentualną nadwyżkę ponad limit trzeba zaliczyć do przychodów pracownika ze stosunku pracy, od którego odprowadzana jest zaliczka na PIT.

Popularną formą dofinansowania do wypoczynku pracowników jest także tzw. świadczenie urlopowe. Przysługuje ono niezależnie od sytuacji materialnej, rodzinnej i życiowej pracownika. Możliwość jego wypłacania mają jedynie pracodawcy spoza sfery budżetowej, którzy zatrudniali według stanu na 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty oraz nie utworzyli funduszu socjalnego.

Wydatki związane ze świadczeniami urlopowymi są dla pracodawcy kosztami działalności, które w całości wolno rozliczyć w kosztach uzyskania przychodów. Wartość otrzymanego świadczenia urlopowego jest dla pracownika przychodem ze stosunku pracy, od którego trzeba pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.