Wniosek o interpretację podatkową musi spełniać wymogi formalne

O interpretację podatkową może wystąpić wyłącznie osoba posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych. Musi to być zatem osoba pełnoletnia, a gdy wniosek składa nieletni, konieczny jest podpis opiekuna prawnego lub kuratora.

Odpowiedzialny za wydawanie interpretacji indywidualnych jest minister finansów. W praktyce w jego imieniu odpowiedzi udzielają upoważnieni dyrektorzy izb skarbowych.

Wniosek o wydanie interpretacji należy wnosić do właściwego dla miejsca zamieszkania lub siedziby wnioskodawcy dyrektora izby skarbowej. Opłata wynosi 40 zł od każdego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego. Wnosi się ją bez wezwania, w ciągu 7 dni od złożenia, na konto właściwej izby skarbowej. Dowód wniesienia opłaty należy dołączyć do wniosku lub dostarczyć w terminie późniejszym. Podatnik, który tego nie zrobi, zostanie przez organ wezwany do uregulowania opłaty. Wnioski składa się na formularzu ORD-IN.

We wniosku trzeba wskazać wnioskodawcę, miejsce jego zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności. Z praktycznego i formalnego punktu widzenia są to najważniejsze elementy takiego dokumentu. Jeżeli te dane nie będą wskazane, dyrektor izby skarbowej pozostawi wniosek bez rozpatrzenia.

Podatnik ma obowiązek potwierdzić, pod rygorem odpowiedzialności karnej, że elementy stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej albo nie były przedmiotem decyzji lub postanowienia w sprawie, która została już rozstrzygnięta co do istoty.

Trzeba pamiętać by wniosek do ministra finansów spełniał wszystkie wymogi formalne. W przeciwnym razie organ podatkowy poprosi o uzupełnienie, na co podatnik ma 7 dni. Jeśli tego nie zrobi, wniosek nie będzie rozpatrzony.