Z przepisów ustawy o CIT wynika, że bank może zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodów koszty rezerw utworzonych na pokrycie wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Skutki podatkowe nabycia wierzytelności przez bank
Banki mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów rezerwy tworzone na pokrycie wierzytelności z tytułu kredytów i pożyczek, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Dzięki temu banki dysponują instrumentami prawnymi umożliwiającymi dostosowanie do specyfiki działalności bankowej polegającej na udzielaniu finansowania, której konsekwencją jest również dysponowanie portfelem wierzytelności o niskim parametrze ściągalności.
W przypadku utraty wartości kredytów/pożyczek w bankach stosujących Międzynarodowe Standardy Rachunkowości ustawodawca wprowadza szczególną zasadę w art. 38b ust. 1 ustawy o CIT. Banki stosujące MSR mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości kredytów/pożyczek oraz gwarancji/poręczeń spłaty kredytów i pożyczek odpowiadających równowartości rezerw na ryzyko związane z działalnością banków.
Zbywanie oraz nabywanie wierzytelności stanowi czynność bankową wymienioną w art. 5 Prawa bankowego. W praktyce działalności bankowej instrumentem prawnym służącym do nabywania/zbywania wierzytelności jest zawarcie umowy sprzedaży, uregulowanej w przepisach prawa cywilnego. W myśl art. 509 KC, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Zawarcie umowy sprzedaży wierzytelności w żaden sposób nie zmienia istoty umowy kredytu/pożyczki – w takiej sytuacji dochodzi tylko i wyłącznie do zmiany wierzyciela (banku udzielającego kredytu/pożyczki), zaś treść stosunku zobowiązaniowego pozostaje bez żadnych zmian. Cesja wierzytelności sama w sobie nie jest zdarzeniem prawnym podlegającym przepisom o sukcesji podatkowej (rozdział 14 działu III Ordynacji podatkowej) .
W przepisach ustawy o CIT ustawodawca nie zawarł żadnych szczególnych ograniczeń, których celem byłoby zawężenie uprawnień banku nabywającego wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerw na pokrycie tych wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona bądź też wierzytelności odpisanych jako nieściągalne.
Prawo banku nabywającego wierzytelności do zaliczenia w poczet kosztów podatkowych rezerw na pokrycie nieściągalnych wierzytelności wynika ze spełnienia warunku przedmiotowego tj. odpisy aktualizujące (rezerwy) muszą dotyczyć tych wierzytelności, które w ramach cesji zostały przekazane do banku nabywającego.
Zobacz także:
