Decyzja dotycząca wyboru zajęć, które będą realizowane w ramach indywidualnego toku nauki leży po stronie dyrektora. Dyrektor decyduje o udzieleniu zezwolenia i określa warunki realizacji kształcenia ucznia w tej formie:
Wybór zajęć objętych indywidualnym tokiem nauki
Uczeń uzdolniony sportowo złożył podanie o indywidualny tok nauczania. Po analizie jego sytuacji uznajemy, że powinien realizować ITN z języka polskiego i historii, z których zda egzamin klasyfikacyjny. Czy taki wybór przedmiotów jest poprawny, czy powinien to być WF, jak traktować jego nieobecności (jako z definicji usprawiedliwione czy też powinien ich nie mieć zaznaczanych), czy nauczyciele są zobowiązani do dodatkowych zajęć z uczniem i czy w takiej kwestii możemy liczyć na wsparcie finansowe organu prowadzącego?
- po spełnieniu formalnych wymagań,
- z uwzględnieniem opinii rady pedagogicznej,
- z uwzględnienie informacji zawartych w opinii wydanej przez poradnię,
- po analizie uzasadnienia wniosku wychowawcy lub nauczyciela,
- po ocenie predyspozycji, możliwości i oczekiwań ucznia oraz jego dotychczasowych osiągnięć (§ 4 rozporządzenia w sprawie indywidualnego programu lub toku nauki).
Indywidualny tok nauki powinien umożliwiać uczniowi uzdolnionemu rozwijanie jego szczególnych uzdolnień, tym samym uczeń, o którym mowa w pytaniu powinien mieć możliwość rozwijania predyspozycji sportowych, jednak trudno rozstrzygać bez znajomości wszystkich przesłanek ważnych w tym konkretnym przypadku. Przepisy nie przewidują konieczności organizowania dodatkowych zajęć dla ucznia objętego indywidualnym tokiem nauki, ale nie wykluczają takiej możliwości (art. 66 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, rozporządzenie w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej).
Inny system zajęć
Na wniosek lub za zgodą rodziców albo pełnoletniego ucznia, a także na wniosek wychowawcy klasy lub nauczyciela prowadzącego zajęcia edukacyjne, których dotyczy wniosek dyrektor szkoły, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, może zezwolić uczniowi na indywidualny program nauki. Uczeń realizujący indywidualny tok nauki kształci się według systemu innego niż udział w obowiązkowych zajęciach edukacyjnych, w zakresie jednego, kilku lub wszystkich obowiązujących zajęć edukacyjnych, przewidzianych w szkolnym planie nauczania dla danej klasy. Uczeń objęty indywidualnym tokiem nauki może realizować w ciągu jednego roku szkolnego program nauczania z zakresu dwóch lub więcej klas i może być klasyfikowany i promowany w czasie całego roku szkolnego. Indywidualny tok nauki może być realizowany według programu nauczania objętego szkolnym zestawem programów nauczania lub indywidualnego programu nauki.
Jednocześnie uczeń realizujący indywidualny tok nauki może uczęszczać na wybrane zajęcia edukacyjne do danej klasy lub do klasy programowo wyższej, w tej lub innej szkole, na wybrane zajęcia edukacyjne w szkole wyższego stopnia albo realizować program w całości lub w części we własnym zakresie. Uczeń realizujący indywidualny tok nauki, z wyjątkiem ucznia klas I-III szkoły podstawowej, jest klasyfikowany na podstawie egzaminu klasyfikacyjnego.
Bez podstaw do ewidencjonowania obecności
Powyższe przepisy wskazują, że indywidualny tok nauki jest odmienną formą organizacyjną, umożliwiającą nieuczestniczenie ucznia w obowiązkowych zajęciach edukacyjnych, zatem nie ma podstaw do ewidencjonowania jego obecności na tych zajęciach. Skutki prawne usprawiedliwionej nieobecności są natomiast takie, że z powodu usprawiedliwionej nieobecności uczeń może zdawać egzamin klasyfikacyjny, co i tak gwarantuje mu decyzja w sprawie organizacji indywidualnego toku nauczania. Natomiast udział w zajęciach nieobjętych indywidualnym tokiem nauki powinien być ewidencjonowany w dzienniku lekcyjnym.
Podstawa prawna:
- ustawa z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 1943),
- rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 19 grudnia 2001 r. w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki (Dz. U. 2002 r. Nr 3, poz. 28),
- rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 29 sierpnia 2014 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. z 2014r. poz. 1170 ze zm.),
- rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U.2013.532).
Zobacz także:
