Odroczenie obowiązku szkolnego to decyzja dyrektora szkoły

Od 1 września 2014 roku obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 6 lat i trwa do ukończenia gimnazjum, ale nie dłużej niż do 18 roku życia (art. 15 ust. 1 Ustawa o systemie oświaty). Dyrektor szkoły może podjąć decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego o rok, jeżeli rodzice przedłożą wniosek i poprą go opinią wydaną przez poradnię, w której udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Opinia musi jednoznacznie wskazywać zasadność odroczenia tego obowiązku i być poparta przeprowadzeniem diagnozy gotowości szkolnej dziecka.

Ustawa o systemie oświaty stanowi, że odroczenie obowiązku szkolnego dotyczy wyłącznie roku szkolnego, w którym dziecko powinno lub już rozpoczęło spełnianie obowiązku szkolnego. Prawo oświatowe dopuszcza możliwość odroczenia obowiązku szkolnego dziecka, które już rozpoczęło edukację szkolną, ponieważ wniosek musi być złożony najpóźniej w terminie do końca roku kalendarzowego, w którym dziecko ukończy 6 lat (art. 16 ust. 4 Ustawa o systemie oświaty). Oznacza to, iż ustawa o systemie oświaty dopuszcza ponowne przyjęcie dziecka do przedszkola, mimo iż rok szkolny rozpoczęło w pierwszej klasie szkoły podstawowej.

Decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego może podjąć dyrektor szkoły niepublicznej. W takim przypadku również wymaga się, aby do wniosku dołączona była opinia wydana przez poradnię, w której udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Jeżeli decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego wobec ucznia podejmie dyrektor szkoły niepublicznej, do której zapisano dziecko, to jego obowiązkiem jest poinformowanie o tym fakcie dyrektora szkoły publicznej w obwodzie której mieszka dziecko (art. 16 ust. 4a Ustawa o systemie oświaty).