Panujący w Internecie informacyjny chaos rodzi tylko niepokój. Sensacyjne, medialne treści są najczęściej publikowane, najchętniej udostępniane i czytane. To na nich skupiają się poszukujący wiedzy. W końcu zestresowany, naładowany negatywnymi emocjami pacjent trafia do gabinetu – bardzo często zbyt późno. Stresory związane z sytuacją zagrożenia skutkują tym, że odczuwa on lęk powodowany możliwą utratą istotnej dla niego wartości, w tym wypadku chodzi o jego zdrowie. Silny stres – zbyt duże napięcie powoduje reakcje obronne, które objawiają się unikaniem i generalnie utrudnionym kontaktem. Kluczem do rozwiązania tej sytuacji jest właściwa komunikacja.
Jak komunikować się z dorosłym pacjentem w dużym stresie
Jedną z niepożądanych sytuacji w gabinecie stomatologicznym jest stres. Utrudnia on pracę, przeszkadza w procesie leczenia, wywołuje opór i reakcje obronne pacjenta. Ogranicza rozwój Twoich działań z zakresu profilaktyki – przecież zestresowany pacjent będzie unikał kontrolnych wizyt jak ognia. Jak rozładować napięcie? Jak się zachowywać, by ono nie wzrastało? Skorzystaj z poniższych wskazówek.
Pacjenci „uczą się” z Internetu
Uboga komunikacja wzmaga napięcie
Najgorszą sytuacją jest uboga komunikacja werbalna i niekontrolowana zupełnie komunikacja niewerbalna, tzw. mowa ciała, która odgrywa ogromną rolę, szczególnie gdy jako lekarz jesteś małomówny. Wzorcowy pierwszy kontakt powinien rozpocząć się od uśmiechu, ciepłego i długiego spojrzenia. Pamiętaj, Twoje zachowanie komunikuje, ubiór, ton głosu, gwałtowność ruchów itp.
Zatrzymaj się – wysłuchaj
Uporczywe zapewnienia i próby mechanicznego standardowego uspokojenia zestresowanego pacjenta kilkoma słowami nie wystarczą. Powtarzanie – „proszę się nie denerwować” – pospieszne wykonywanie czynności przygotowawczych, zupełnie nie patrząc nawet w kierunku pacjenta, nie mają wielkiego znaczenia. Jest wręcz odwrotnie: takie zachowanie może być odebrane jako standardowe machinalne podejście do każdego – a to na pewno nie pomoże. Nie spiesz się, pośpiech negatywnie działa na zestresowaną osobę.
Masz plan? Opowiedz o tym pacjentowi
Kolejnym krokiem jest opowiedzenie prostym językiem, jaki jest plan działań, co zamierzasz zrobić, jakie będą etapy, co się będzie działo z pacjentem, jak długo będzie to wszystko trwało. Pacjenci obawiają się cierpienia. Powiedz, czy będzie bolało, kiedy ewentualnie może boleć, jakiego rodzaju może wystąpić dyskomfort.
Nie strasz swojego pacjenta
Gdy badasz pacjenta, nie okazuj nadmiernego zdziwienia, nie wydawaj niepotrzebnych dźwięków paralingwistycznych, np. wzdychanie, pogwizdywanie i inne reakcje sygnalizujące, że mamy tu jakiś problem. Nie mów, że to trudny, szczególny przypadek.
Odwracaj uwagę od tego, co się dzieje w gabinecie
Często w gabinetach w tle słuchać rozbrzmiewające dźwiękiem radio. Podczas zabiegu pozwala to pacjentowi odciągnąć uwagę od stresogennej sytuacji.
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
