Praktyczne problemy związane ze stosowaniem preproporcji

Preproporcja to procent, według którego odliczamy podatek naliczony od zakupów wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 ustawy o VAT). Trzeba więc ten procent wyliczyć.

Przepis wskazuje, że jest to roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej, powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość: dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza. Trzeba zatem wyliczyć procent „oVATowanego” obrotu w obrocie całkowitym. Liczymy procent (c), biorąc pod uwagę kwotę całości obrotów powiększonych o przychody niezwiązane z działalnością oVATowaną (a) i kwotę obrotu oVATowanego (b) następującym równaniem: b x 10/a = c% (b razy 100 podzielić przez a daje procent prewspółczynika).

Zarówno przychody z rozliczeń międzyokresowych, jak i dodatniej korekty rocznej umieścimy w a, ponieważ jest to całość przychodów. Odnośnie do samego rozumienia metody obrotowej – wymaga dookreślenia, które przychody powinny znaleźć się po stronie obrotu podatnika z działalności gospodarczej, a które w zakresie przychodów z innej działalności.

Więcej o problemach >>