Organizacja i wolontariusz mogą zawrzeć umowę renty. Na tej podstawie dążą do zaspokojenia pewnych interesów życiowych osoby korzystającej.
Utrata zdrowia i śmierć wolontariusza
W czasie wykonywania usług przez wolontariuszy może dojść do utraty przez nich zdrowia a nawet życia. W takim przypadku organizacja zobowiązana jest zwrócić koszty leczenia i pogrzebu temu, a także rozważyć możliwość wypłacenia renty na rzecz wolontariusza lub jego rodziny.
Renta na rzecz wolontariusza
Renta umowna może być świadczeniem stałym bądź okresowym na czas jedynie choroby wolontariusza bądź dożywotnio, w sytuacji gdy wolontariusz doznał w wyniku prac wolontariatu poważnego i nieodwracalnego uszczerbku na zdrowiu. Jest zawsze świadczeniem uznaniowym. Wolontariusz i organizacja podpisują „umowę notarialną renty” bądź „umowę renty”, na podstawie której wolontariuszowi wypłacane są pieniądze. Oczywiście organizacja i wolontariusz mogą postanowić, że zamiast pieniędzy wolontariusz otrzyma jednorazowo samochód czy mieszkanie w ramach zadośćuczynienia za powstałą szkodę na jego zdrowiu.
Renta dla członków rodziny
Takiej samej renty może żądać członek rodziny poszkodowanego bądź zmarłego wolontariusza, jeśli ciążył na nim obowiązek alimentacyjny wobec tego członka rodziny, bądź dostarczał mu dobrowolnie i stale środków utrzymania – jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego. Chodzi tu o osoby pozostające faktycznie w bliskich stosunkach uczuciowych ze zmarłym, niezależnie od istnienia lub braku więzi rodzinnych (pokrewieństwa, powinowactwa) oraz niezależnie od płci.
Prawo do renty ma małżonek, który przed śmiercią swojego współmałżonka nie pracował zarobkowo i to bez względu na swoją zdolność do samodzielnego utrzymania się.
- art. 446 § 2, art. 903, art. 907 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: choroba pracownika, renta
