Umowa o pracę na czas określony rozwiązuje się z upływem czasu na jaki została zawarta. Wyjątek od tej zasady przewiduje art. 33 Kodeksu pracy, który stanowi, że przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za 2-tygodniowym wypowiedzeniem.
Możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy zawartej na czas określony musi zostać uzgodniona między stronami stosunku pracy. Na ogół zapis o wypowiedzeniu umieszczany jest w umowie o pracę na etapie jej sporządzania, dopuszczalne jest jednak także wprowadzenie takiej klauzuli do treści umowy o pracę już w trakcie zatrudnienia. Istotne jest jedynie, aby pracownik i pracodawca złożyli zgodne oświadczenia woli co do dopuszczalności wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę za 2-tygodniowym wypowiedzeniem.
Nie każdą umowę terminową można wypowiedzieć
Klauzula o możliwości wcześniejszego wypowiedzenia umowy na czas określony może być wprowadzona do umowy w formie aneksu już po jej zawarciu. Działanie takie nie jest jednak możliwe w przypadku każdej umowy terminowej.
Przykład:
Pracodawca zatrudnił pracownika na 7-miesięczną umowę na czas określony. Strony nie przewidziały w niej możliwości wcześniejszego wypowiedzenia. Po 3 miesiącach pracownik zwrócił się do pracodawcy z prośbą o wpisanie do umowy możliwości wcześniejszego rozwiązania umowy za 2-tygodniowym wypowiedzeniem. Ponieważ pracodawca nie chce, aby pracownik mógł wcześniej zwolnić się z pracy – nie zgodził się na prośbę pracownika. W związku z tym umowa rozwiąże się po 7 miesiącach od jej zawarcia, chyba że zajdą okoliczności umożliwiające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia.
- art. 33 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
