Urlop bezpłatny może być udzielony pracownikowi wyłącznie na jego pisemny wniosek. Tak więc przepisy prawa wymagają, aby wniosek o udzielenie urlopu bezpłatnego przybrał postać pisemną. Niezachowanie tej formy nie powoduje jednak bezskuteczności samego wniosku – inaczej mówiąc brak pisemnej formy wniosku nie powoduje jego nieważności.
Wniosek o urlop bezpłatny musi być na piśmie
Pracownik chcący skorzystać z urlopu bezpłatnego musi złożyć pracodawcy pisemny wniosek w tej sprawie. Jednak nie oznacza to, że ustny wniosek pracownika jest bezskuteczny.
Jeśli po rozwiązaniu stosunku pracy pracodawca odkryje, że w aktach osobowych brakuje pisemnego wniosku o urlop bezpłatny, z którego korzystał pracownik, nie powinno się uzupełniać akt osobowych byłego pracownika o druk wniosku, który faktycznie nie był złożony. Skoro informacja o czasookresie urlopu bezpłatnego znalazła się w świadectwie pracy (a zgodnie z obowiązującymi przepisami musi się znaleźć), a były pracownik nie wystąpił o sprostowanie świadectwa, to przyjąć należy, że w sferze okoliczności dotyczących udzielenia urlopu i jego terminu brak jest sporu.
Brak takiego pisemnego wniosku jest wprawdzie naruszeniem przepisów prawa pracy – ale nie stanowi ono wykroczenia przeciwko prawom pracownika – wobec czego za takie zachowanie nie można nałożyć kary grzywny. Inspektor pracy może jedynie zastosować środek profilaktyczny w postaci wniosku zawartego w wystąpieniu, aby urlopów bezpłatnych udzielać wyłącznie na pisemny wniosek pracownika.
- art. 174 § 1, art. 281, art. 282, art. 283 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.),
- art. 11 pkt 8 ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 404 ze zm.),
- § 1 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. z 1996 r. nr 60, poz. 282).
Zobacz także:
Tagi: urlop bezpłatny, kodeks pracy
