Decyzje strategiczne charakteryzują się tym, że:
Rodzaje decyzji, które można wyłonić w procesie decyzyjnym
Tradycyjnym, ale nadal aktualnym w nauce o zarządzaniu jest podział w procesie decyzyjnym związany z pozycją hierarchiczną i celami, jakie w efekcie zarządzania powinny być osiągnięte na decyzje strategiczne, taktyczne, operacyjne i realizacyjne.
- dotyczą najważniejszych celów, do których jednostka została powołana,
- ich horyzont czasowy jest dłuższy niż jeden rok,
- ich osiąganie wymaga zaangażowania wszystkich zasobów jednostki,
- po podjęciu stają się trudne do wyeliminowania (odwołania),
- wyznaczają granice wyborów, czyli obszar działania (swobody) dla decyzji taktycznych.
Decyzje taktyczne:
- odnoszą się do zasobów powiązanych z poszczególnymi procesami zidentyfikowanymi w jednostce organizacyjnej,
- są niezbędne do realizacji poszczególnych funkcji przedsiębiorstwa,
- są one odczuwalne przez pracowników poszczególnych komórek organizacyjnych lub zespołów realizujących określone zadania,
- charakteryzują się rocznym horyzontem czasowym.
Decyzje operacyjne:
- dotyczą celów bieżących,
- prowadzą do bezpośredniego działania,
- powinny mieścić się w granicach wyznaczonych przez decyzje wyższego szczebla (taktyczne).
Decyzje realizacyjne:
- są decyzjami niekierowniczymi,
- są wykonywane przez samych decydentów,
- sięgają horyzontem czasowym kilka dni.
Decyzje mogą być podejmowane w różnych warunkach i w różnym otoczeniu. Znajomość warunków wpływających na pożądany wynik decydowania wyłania podział na decyzje podejmowane w warunkach pewności, ryzyka i niepewności.
Decyzje podejmowane w warunkach pewności - charakteryzują się tym, że dotyczą problemów lub zagadnień, co do których istnieje pełna wiedza o relacjach przyczynowo-skutkowych. Innymi słowy, wiemy, co robić, aby osiągnąć zamierzony efekt.
Decyzje podejmowane w warunkach ryzyka - charakteryzują się tym, że można uprawdopodobnić lub przewidzieć zaistnienie określonych skutków, jeżeli zaistnieją określone przyczyny. Decyzje ryzykowne dotyczą spraw, w których wiodącym sprawcą wyniku jest czynnik ludzki. Człowiek w podejmowaniu decyzji jest często przewidywalny, ale zawsze pozostaje margines ryzyka wolności jego wyborów wynikający z natury ludzkiej.
Decyzje podejmowane w warunkach niepewności - charakteryzują się tym, że nie można przewidzieć ani uprawdopodobnić czynników determinujących problem, brak jest bowiem informacji i wiedzy, jakie decydent może wykorzystać w procesie decyzyjnym. W tego typu okolicznościach często podejmowane są decyzje strategiczne.
Bartłomiej Zamostny
Zobacz także:
Tagi: zarządzanie ludźmi
