Wewnętrzny System Kontroli

Warto przypomnieć, że niestosowanie się do wymagań ww. ustawy pociąga za sobą odpowiedzialność karną.

Na dzień dzisiejszy organizacje mogą dostarczyć dowody skutecznej kontroli obrotu w tym zakresie, certyfikując swój system zarządzania jakością na zgodność z Normą PN-N 19001:2006. Zgodnie z obowiązującym prawem od 2013 roku w Polsce jest siedem jednostek certyfikujących, których certyfikaty są honorowane przez Ministerstwo Gospodarki. Są to:

1) Bureau Veritas Certification Polska,
2) DQS Polska,
3) Polskie Centrum Badań i Certyfikacji,
4) TÜV Rheinland Polska,
5) Transportowy Dozór Techniczny,
6) Urząd Dozoru Technicznego,
7) Zakład Systemów Jakości i Zarządzania Wojskowej Akademii Technicznej.

Wewnętrzny system kontroli w organizacji budowany jest na podstawie Normy PN-EN ISO 9001:2009. Podstawowa „dziewiątka” została rozbudowana o kilkanaście wymagań, które najwygodniej jest w nią wpleść. Otrzymamy wtedy zintegrowany system zarządzania oparty na obu normach. Należy zaznaczyć to w księdze jakości. Zgodnie z Normą PN-N 19001 należy także przygotować osobną księgę zwaną Podręcznikiem WSK lub Księgą WSK opisującą od A do Z tylko system WSK. Znajdą się w niej wszystkie elementy systemu, w tym także te, które nie bardzo można dołączyć do któregoś z procesów znanych z „dziewiątki”. Mowa tu na przykład o wymaganiach dotyczących ewidencjonowania obrotu, obowiązkach pracowników w zakresie WSK czy wyznaczeniu zastępców osób funkcyjnych w zakresie WSK.

Praktyka wskazuje, że zastępstwo w zakresie WSK często przebiega inaczej niż zastępstwo w innych obowiązkach.