Strategie ukierunkowane na poprawę jakości oferowanych produktów i usług, a w tym na poprawę efektywności informacji o produkcie i firmie emitowanej w stronę klienta, posługują się instrumentami związanymi z marketingiem mix, takimi jak: produkt, promocja, dystrybucja i cena.
Realizowane funkcje marketingowe
Koncepcja tzw. orientacji produktowo-sprzedażowej w rzeczywistości pozoruje nastawienie na klienta i sprzedaje jedynie to, co jest w stanie wyprodukować. Marketing (i osoby tam zatrudnione) jest wykorzystywany jako funkcja zbytu i niewiele ma wspólnego z badaniem i kształtowaniem potrzeb klientów. Problem pojawia się, kiedy firma natrafia na barierę popytu i kiedy konieczna staje się potrzeba opracowania i wdrożenia odpowiedniej strategii marketingowej.
Duże znaczenie odgrywa badanie potrzeb nabywców i struktury asortymentowej konkurencji, jak również wiedza na temat produktów substytucyjnych. O stopniu wykorzystania poszczególnych instrumentów i o stopniu ich wzajemnego skorelowania zadecyduje zarząd firmy w przyjętej koncepcji domeny strategicznej. Winna ona oprócz celów ekonomicznych brać pod uwagę również cele psychograficzne, zmierzające do kształtowania postaw i zachowań potencjalnych nabywców, formułowanych jako:
- podnoszenie poziomu poinformowania nabywców o działalności firmy i jej produktach,
- zwiększenie skuteczności przekazywania informacji,
- umacnianie lub zmiana dotychczasowego wizerunku firmy,
chociażby dlatego, że coraz częściej związki i uwarunkowania między produktem, ceną, dystrybucją i promocją są zastępowane przez związki potrzeb nabywców, takie jak wartość, koszt, spodziewana wygoda i komunikacja.
Wobec tego nie mogą być one rozpatrywane indywidualnie, a istnienie współzależności między poszczególnymi elementami powoduje, że zmiana jednego z elementów, instrumentów lub podejmowanych działań wywołuje potrzebę dalszych zmian i należy stale mieć na uwadze zjawiska komplementarności i substytucji między poszczególnymi elementami.
Częścią ogólnego planu marketingowego - wynikającego z przyjętej przez zarząd strategii - jest zdefiniowanie konkretnej grupy docelowej na podstawie metody STP, gdzie:
- (T) - targetowanie, to wybór segmentów rynku, do których chce dotrzeć przedsiębiorstwo,
- (S) – segmentacja, to podział rynku na jednorodne grupy konsumentów, które różnią się między sobą pragnieniami, zasobami, miejscem zamieszkania, postawami, zwyczajami zakupowymi itd. i które mogą wymagać odmiennych produktów lub odmiennych instrumentów marketingowych,
- (P) – pozycjonowanie, to kierowanie takiego przekazu do wybranych segmentów rynku, który poprzez unikalne cechy produktu zostanie zdaniem grupy docelowej uznany za lepszy od produktów konkurencji.
Wiedząc jakie przewagi konkurencyjne zawiera produkt w ramach konkretnych grup docelowych oraz znając cele cząstkowe, można przejść do wdrożenia tak sformułowanej strategii, a więc do podziału i uruchomienia środków.
Wymaga ono posiadania przez firmę umiejętności przypisywania zasobów określonym zadaniom oraz monitorowania i oceny wyników podjętych działań marketingowych, bo dopiero precyzyjne dobranie przekazu do grupy docelowej za pomocą właściwego narzędzia minimalizuje przypadkowość i obniża koszty prowadzonych działań marketingowych.
Dokonując wyboru konkretnego narzędzia, trzeba być świadomym, jaki cel cząstkowy z planu marketingowego dane narzędzie pomaga zrealizować i w jaki sposób można mierzyć jego realizację, oraz tego, że niektóre narzędzia nadają się do spełnienia jednych celów lepiej niż do realizacji innych, że te, a nie inne są skuteczniejsze od innych narządzi, co więcej, dla każdego z narzędzi wykorzystywanych do komunikacji mogą zostać zastosowane różne przekazy odpowiednio dopasowane do wybranych grup docelowych.
Zobacz także:
Tagi: strategie sprzedaży
