Zasady przenoszenia ciężkich przedmiotów w gastronomii

W razie konieczności przenoszenia przedmiotu trzymanego w odległości większej niż 30 cm od tułowia, należy zmniejszyć o połowę dopuszczalną masę przedmiotu przypadającą na jednego pracownika lub zapewnić wykonywanie tych czynności przez co najmniej dwóch pracowników (§ 10 pkt 4 rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz.U. nr 26, poz. 313 ze zm.).

Niedopuszczalne jest też przenoszenie przez jednego pracownika materiałów ciekłych – gorących, żrących albo o właściwościach szkodliwych dla zdrowia, których masa wraz z naczyniem i uchwytem przekracza 25 kg.

Nie można zapomnieć o tym, że to przeważnie kobiety pracują w gastronomii. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz.U. nr 114, poz. 545 ze zm.) zapisano, że ręczne przenoszenie ciężarów o masie przekraczającej:

1. 12 kg – przy pracy stałej,
2. 20 kg – przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej)

należy traktować jako prace szczególnie uciążliwe lub szkodliwych dla zdrowia kobiet.

Natomiast, co bardzo istotne, pracodawca jest obowiązany oceniać ryzyko zawodowe występujące przy ręcznych pracach transportowych, w szczególności biorąc pod uwagę:

1. masę przemieszczanego przedmiotu, jego rodzaj i położenie środka ciężkości,
2. warunki środowiska pracy, w tym w szczególności temperaturę i wilgotność powietrza oraz poziom czynników szkodliwych dla zdrowia,
3. organizację pracy, w tym stosowane sposoby wykonywania pracy,
4. indywidualne predyspozycje pracownika, takie jak sprawność fizyczna, wiek i stan zdrowia.

Ocena ryzyka, o której mowa, powinna być dokonywana przy organizowaniu ręcznych prac transportowych, a także po każdej zmianie organizacji pracy. Na jej podstawie pracodawca jest obowiązany podejmować działania mające na celu usunięcie stwierdzonych zagrożeń. A więc to pracodawca określa, jakie przedmioty i w jakich warunkach mogą być bezpiecznie przenoszone przez jednego pracownika czy jedną pracownicę, z zachowaniem warunku nieprzekroczenia norm maksymalnych oraz z uwzględnieniem zapisów wspomnianych rozporządzeń (dotyczących unikania ręcznego przemieszczania przedmiotów). Te zasady powinny być zapisane w instrukcji zakładowej.