Ochronniki oczu muszą mieć wentylację

Stosuje się je wówczas, gdy:

• źródło narażenia nie może być usunięte lub
• nie mogą być zastosowane skuteczne środki ochrony zbiorowej.

Środki ochrony indywidualnej oczu należy dobierać w sposób eliminujący ryzyko uszkodzenia oka lub zmniejszający to ryzyko do najniższego, możliwego do osiągnięcia w danych warunkach, poziomu, a także w sytuacjach wymaganej poprawy komfortu pracy i ograniczenia jej uciążliwości.

Ochronniki oczu muszą  posiadać:

• sposób regulacji uniemożliwiający ustawienie nieprawidłowych parametrów regulacji dokonujących się bez wiedzy użytkownika w przewidywanych warunkach używania tych środków;
• wentylacjęograniczającąwydzielanie się potu podczas używania środków ochrony oczu (oraz twarzy), środki te powinny być właściwie wentylowane, na tyle, na ile jest to możliwe;

Jeżeli przeznaczanie środka ochrony wyklucza możliwość wentylacji, środki te powinny być wyposażone w układy do wchłaniania potu.

• zminimalizowane ograniczenia pola widzenia, natomiast stopień optycznej neutralności wizjerów, znajdujących się w środkach ochrony indywidualnej, powinien być dostosowany do wykonywanych przez użytkownika precyzyjnych i długotrwałych czynności, a jeżeli to konieczne, powinny być wyposażone w środki przeciwdziałające zaparowywaniu wizjerów;
• możliwość dostosowania do noszenia ich wraz z okularami lub szkłami kontaktowymi, jeżeli są one przeznaczone dla użytkowników wymagających korekcji wzroku;
• odpowiednią wytrzymałość, powyżej której ich części składowe będą ulegały oderwaniu, jeżeli przewidywane warunki używania środków ochrony wskazują na ryzyko ich zahaczenia przez poruszające się przedmioty, powodując tym samym niebezpieczeństwo dla ich użytkownika;
• części składowe środków ochrony, te które mogą być regulowane, odłączane lub wymieniane przez użytkownika zaprojektowane i wytwarzane w taki sposób, aby czynności te mogły być wykonane bez użycia narzędzi.