Utworem w rozumieniu prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności utworami są programy komputerowe. Prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.
Wynagrodzenie autorskie powinno się wyszczególnić
Jeżeli pracownik w ramach swoich obowiązków pracowniczych tworzy utwory w rozumieniu przepisów ustawy Prawo autorskie, w wynagrodzeniu za pracę można wyodrębnić część wynagrodzenia związanego z pracą twórczą i przekazywaniem pracodawcy praw autorskich.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego: Jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej, a obowiązki ze stosunku pracy (stosunku służbowego) sprowadzają się do działalności twórczej lub ją obejmują, wynagrodzenie za pracę stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Z umowy o pracę (angażu) powinno jednak wynikać, jaka część tego wynagrodzenia (uposażenia) obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania przez pracownika z praw autorskich, a jaka dotyczy wynagrodzenia ściśle związanego z wykonywaniem obowiązków pracowniczych (służbowych). Tylko bowiem takie wyróżnienie daje podstawę do zastosowania normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 22 lutego 2001 r., SA/Sz 1966/99)
Z uwagi zatem na wyższe koszty uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich, w wynagrodzeniu za pracę pracownika, który w ramach swoich obowiązków wynikających z umowy o pracę zajmuje się tworzeniem oprogramowania komputerowego, wskazane jest wyodrębnienie części wynagrodzenia z tytułu tworzenia utworów w rozumieniu prawa autorskiego oraz rozporządzenia tymi prawami na rzecz pracodawcy.
-
art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 74 ust. 3 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 ze zm.),
-
art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
Zobacz także:
