Pracodawca musi wypłacać pracownikom zarobione przez nich pieniędzy w ściśle wskazanym terminie. Określenie przez pracodawcę terminu wypłaty pensji za przepracowany czas powinno polegać na wyznaczeniu konkretnego i stałego dnia miesiąca przypadającego najpóźniej w ciągu pierwszych 10 dni następujących po miesiącu, za który wynagrodzenie jest należne. Każdy z tych terminów ma jednak swoje wady i zalety. Sprawdźmy, który system warto stosować w naszej firmie.
W których firmach opłaca się robić wypłaty 10. dnia kolejnego miesiąca
Wyznaczenie terminu wypłaty na 10. dzień kolejnego miesiąca jest z uzasadnione w prowizyjnych oraz akordowych systemach wynagradzania. Podobnie jest w przypadku opłacania pracowników zmiennymi elementami pensji takimi jak np. dodatki lub regulaminowe premie uzależnione od wydajności.
Przez termin wypłaty wynagrodzenia rozumieć należy dzień wyznaczony na realizację przez pracodawcę obowiązku dokonywania płatności przysługujących pracownikom pensji. Termin ten powinien być określony w:
- układzie zbiorowym pracy (pod warunkiem że pracodawca jest nim objęty),
- regulaminie wynagradzania (w przypadkach gdy pracodawca tworzy taki regulamin),
- umowie o pracę (gdy ww. akty normatywne w zakładzie nie funkcjonują).
Gdy pracodawca nie ma obowiązku ustalenia regulaminu pracy, termin i czas wypłaty wynagrodzenia musi być wskazywany również w informacji dodatkowej, sporządzanej w ciągu 7 dni od zawarcia umowy o pracę.
Moim zdaniem wypłacanie wynagrodzenia po zakończeniu miesiąca, za które jest ono należne, jak najbardziej dopuszczalne jest również w przypadku składników stałych, zwłaszcza gdy pracodawca posiada odpowiednie argumenty przemawiające za słusznością takiego rozwiązania.
Podsumowując, ustanowienie takiej a nie innej daty wypłaty pensji zależy od konkretnych okoliczności i specyfiki odnoszącej się do danego zakładu pracy.
W firmie produkcyjnej dającej zatrudnienie ponad 2.000 pracownikom, termin wypłaty wynagrodzenie wyznaczono na 8. dzień miesiąca następującego po miesiącu, za który ono przysługuje. Wspomniani pracownicy zgodnie z postanowieniami umów o prace otrzymują stałe miesięczne pensje. Często pracują oni w godzinach nadliczbowych (zwykle w końcówkach poszczególnych miesięcy). Uwzględniając ten fakt oraz to, jak liczna załoga pracuje w zakładzie, w opisanej sytuacji zasadne jest wypłacanie pensji 8. dnia kolejnego miesiąca, mimo, iż podwładni opłacani są generalnie stałymi stawkami płacy.
- Art. 85–86, art. 94 pkt 5, art. 282 § 1 pkt 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).
- Art. 218 § 1 ustawy z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. nr 88, poz. 553 ze zm.).
Zobacz także:
