W wyroku z 18 lipca 2014 r. (K 7/13; Dz.U. z 2014 r. poz. 947) TK uznał, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem dla pracownika, jeśli spełni następujące warunki:
Składki umów ubezpieczeniowych mogą być kosztem podatkowym
Pracodawcy mogą zdecydować o zakupie ubezpieczenia grupowego dla nie tylko dla swoich pracowników, ale także i współpracowników. Ubezpieczeni uzyskują z tego tytułu przychód, jeśli zostaną spełnione określone warunki. W ustaleniu faktu powstania przychodu pomoże z pewnością niedawny wyrok Trybunału Konstytucyjnego, ale też wydane interpretacje podatkowe.
- pracownik faktycznie otrzymał świadczenie,
- pracownik wyraził zgodę na przyjęcie świadczenia,
- świadczenie jest w interesie pracownika i przynosi mu korzyść,
- świadczenie nie jest realizacją obowiązku pracodawcy,
- istnieje możliwość przypisania pracownikowi świadczenia.
Z kosztów uzyskania przychodów wyłączono m.in. składki opłacone przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, ale z jednym wyjątkiem. Wyłączenie nie dotyczy umów dotyczących ryzyka wymienionych w załączniku do ustawy z 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej:
- grupy 1, 3 i 5 działu I (chodzi o ubezpieczenie na życie, ubezpieczenie na życie z funduszem kapitałowym oraz ubezpieczenie wypadkowe i chorobowe jako ubezpieczenie uzupełniające) oraz
- grupy 1 i 2 działu II (tj. ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej: świadczenia jednorazowe, powtarzające się i połączone świadczenia, a także przewóz osób; ubezpieczenia choroby: świadczenia jednorazowe, powtarzające się i kombinowane).
Składki dotyczące wymienionych umów ubezpieczeniowych są kosztem podatkowym, jeśli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:
- wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
- możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
- wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
Składki jako koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy
Pracodawca zawarł umowę ubezpieczenia, w ramach której ubezpiecza życie i zdrowie swojego pracownika, wpłacając regularnie składki ubezpieczeniowe. Przedmiotem umowy jest ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym oraz ubezpieczenie chorobowe stanowiące uzupełnienie do ubezpieczenia na życie. Ponadto z aneksu do umowy wynika, że wykluczone będzie wystąpienie następujących zdarzeń w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zawarto lub odnowiono umowę o ubezpieczenie:
- wypłata kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
- zaciąganie zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
- wypłata z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
W tym przypadku opłacane składki na to ubezpieczenie są kosztem uzyskania przychodu dla pracodawcy (patrz m.in. interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 maja 2014 r., ILPB3/423-96/14-2/JG).
- art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 3, 4 i 95, art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
- art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 38a i 59 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 851).
Zobacz także:
