Ubezpieczenie społeczne z tytułu zlecenia

Zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby, które na terenie Polski wykonują pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu, a także ubezpieczeniu wypadkowemu (art. 6 ust. 1 pkt. 4 art. 12 ust. 1 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych)

Podleganie obowiązkowemu ubezpieczeniu zostało określone w czasie. Następuje ono od dnia rozpoczęcia wykonania umowy, określonego w samej umowie, do dnia jej rozwiązania lub wygaśnięcia. 

W przypadku obowiązku objęcia ubezpieczeniem społecznym - podobnie jak w przypadku umowy o pracę - nie ma znaczenia jedynie formalne zgłoszenie przez płatnika do obowiązkowego ubezpieczenia społecznego i ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu umowy zlecenia, lecz także faktyczne realizowanie tej umowy przez strony. 

Sąd Najwyższy ma jednolitą linię orzeczniczą w kwestii obowiązków ubezpieczeniowych związanych z umową zlecenia. I tak chociażby w wyroku z 17 czerwca 2008 roku - sygn. I UK 402/07 stwierdził, że dopiero wykonywanie pracy na podstawie umowy zlecenia – a nie tylko zawarcie umowy – stwarza obowiązek ubezpieczenia emerytalnego i rentowego lub możliwość wyboru tego tytułu ubezpieczenia.

Takie same tezy można znaleźć także w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 21 sierpnia 2019 r. - sygn. III AUa 276/19, zgodnie z którym to zawarcie i wykonywanie umowy zlecenia oznacza, że powstał tytułu ubezpieczenia, o jakim stanowi przepis art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych.

Ważne: Niewykonywanie umowy zlecenia na rzecz płatnika, oznacza, że dana osoba nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy zlecenia i tym samym nie zachodzi konieczność uiszczenia składek