Pracownicy mogą otrzymywać od pracodawców ekwiwalent pieniężny za używanie w pracy własnych narzędzi, sprzętu czy też materiałów. Podstawą do ich wypłacania są najczęściej umowy cywilnoprawne zawarte między pracownikiem a pracodawcą. Tam też określane są wysokości przyznanego ekwiwalentu. Co ważne, pracownik może również co miesiąc przekładać pracodawcy odrębne rachunki.
Ekwiwalent za używanie własnych narzędzi - zwolnienie składkowe
Ekwiwalenty przysługujące pracownikom na podstawie ogólnie obowiązujących przepisów generalnie nie wchodzą do podstawy wymiaru składek. Zakład Ubezpieczeń Społecznych może jednak nakazać oskładkowanie części wypłaconego ekwiwalentu, jeśli uzna, że jego wysokość została ustalona na zbyt wysokim poziomie.
Ekwiwalenty pieniężne za użyte przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, będące własnością pracownika wyłączone są z podstawy wymiaru składek na podstawie § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia składkowego. Rozporządzenie nie określa kwot objętych wyłączeniem, ale w przypadku rażącego ich zawyżenia ZUS na pewno nakaże urealnienie przyznanych pracownikom kwot.
Na podstawie umowy cywilnej pracownikowi używającemu w pracy wiertarki będącej jego własnością wypłacany jest miesięczny ekwiwalent pieniężny w wysokości 100 zł. Cena rynkowa takiej samej wiertarki wynosi 250 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zakwestionuje wysokość przyznanego ekwiwalentu i nakaże jej urealnienie.
Zobacz także:
Tagi: ekwiwalent pieniężny
