Ekwiwalent za odzież roboczą oraz ryczałt samochodowy nie stanowią wynagrodzenia za pracę. Tak wynika z załącznika do objaśnień do sprawozdawczości z zatrudnienia i wynagrodzeń GUS (zaktualizowany w 2003 i 2005 r.). Są to świadczenia traktowane jako wyasygnowane na pokrycie wydatków, a nie świadczenie o charakterze przysparzająco-majątkowym. Zatem, nie mają tu zastosowania przepisy kodeksu pracy z zakresu ochrony wynagrodzenia za pracę. Potrącenia dobrowolne mogą być dokonywane tylko za pisemną zgodą pracownika. Jednak chodzi o potrącenia z wynagrodzenia za pracę, a tu takiego nie ma (ostatnie zostało pobrane we wrześniu).
Potrącenie z ekwiwalentu za pranie odzieży – potrzebna zgoda pracownika
Pracodawca powinien uzyskać pisemną zgodę pracownika na potrącenie nadpłaty wynagrodzenia z należności za pranie lub używanie własnej odzieży roboczej oraz ryczałtu pieniężnego za używanie samochodu pracownika do celów służbowych.
W przypadku egzekucji np. komorniczej czy administracyjnej wymienione świadczenia również są wyłączone spod egzekucji.
Pracodawca nie może więc samowolnie nic ująć z tych świadczeń na swoją rzecz (nadpłacone wynagrodzenie). Co innego gdy pracownik wyrazi zgodę. Wówczas można o kwotę zawyżonego wynagrodzenia zmniejszyć ekwiwalent czy ryczałt samochodowy.
Podstawa prawna:
-
art. 91 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94, ze zm.),
-
art. 831 § 1 pkt 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 101 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: ekwiwalent pieniężny, komornik, kodeks pracy
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
