W świetle obowiązujących przepisów, aby dany wydatek mógł być dla firmy transportowej kosztem podatkowym, firma musi go ponieść w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Ponadto nie powinien być wymieniony w ustawowym katalogu tzw. kosztów niepotrącalnych. Organy podatkowe oraz sądy administracyjne zwracają również uwagę na konieczność właściwego udokumentowania ponoszonych przez przedsiębiorców wydatków.
Wydatki na licencję możesz wpisać do kosztów
Świadczenie przez przewoźników usług wymaga odpowiedniej licencji wspólnotowej. Wydatki na jej uzyskanie firma transportowa może zaliczyć do kosztów prowadzonej działalności.
Nie ulega wątpliwości, że opłaty za udzieloną licencję transportową wiążą się ściśle z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz z osiąganymi przez niego przychodami. Dlatego zasadniczo wolno je potrącić jako koszty działalności.
Powstaje jednak pytanie, jak rozliczyć do celów podatkowych opłaty, których wysokość przekracza kwotę 3.500 zł. W szczególności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy te wydatki wolno zaliczyć do wspomnianych kosztów bezpośrednio, czy też jedynie poprzez odpisy amortyzacyjne. Wątpliwości przedsiębiorców biorą się stąd, że do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji zaliczają m.in. nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Przy czym podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza wskazanego wcześniej limitu.
Licencje w rozumieniu przepisów podatkowych, będąc prawami majątkowymi na cudzych dobrach niematerialnych (twórczości), mają wartość majątkową (cenę) i mogą być przedmiotem obrotu. Natomiast licencji transportowych nie wolno odstępować osobom trzecim ani przenosić uprawnień z nich wynikających na osobę trzecią, co jednoznacznie wynika z art. 13 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym.
Oznacza to, że licencji na transport międzynarodowy – jako urzędowego zezwolenia na wykonywanie określonych czynności – nie należy utożsamiać z wartościami niematerialnymi i prawnymi, które podlegałyby amortyzacji na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym. W konsekwencji poniesione na nabycie takiej licencji wydatki przedsiębiorcy wolno jednorazowo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Nie można natomiast dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Potwierdzały to również organy podatkowe, o czym świadczy m.in. treść postanowienia naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z 28 października 2005 r. (nr 1425/033/415/25/05/MB) czy interpretacji indywidualnej dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 sierpnia 2011 r. (nr ILPB1/415-736/11-4/AA).
- Art. 4 pkt 17, art. 5 ust. 1, art. 5a, art. 11, art. 13 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 1414 ze zm.).
- Art. 15 ust. 1, art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.).
- Art. 22 ust. 1, art. 22b ust. 1 pkt 5 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: licencja - transport, przewoźnik
