Jak przygotować dokument dotyczący ładunku w przewozach na potrzeby własne

W przypadku krajowego przewozu na potrzeby własne nie ma określonej formy dokumentu przewozowego. Nadawca przesyłki musi złożyć list przewozowy przewoźnikowi, w którym zamieszcza następujące informacje:

• nazwę i adres nadawcy, jego podpis oraz określenie placówki przewoźnika zawierającej umowę,

• miejsce przeznaczenia przesyłki oraz nazwę i adres odbiorcy,

• określenie rzeczy, masy, liczby sztuk przesyłki, sposobu opakowania i oznaczenia,

• inne wskazania i oświadczenia, wymagane albo dopuszczone zgodnie z przepisami ze względu na warunki danej umowy lub sposób rozliczeń.

Te wymagania trzeba więc zastosować odpowiednio do sytuacji i rodzaju wykonywanego przewozu. Jeśli nadawcą jest jednocześnie przewoźnik, to na nim ciąży obowiązek wyposażenia kierowcy w dokument związany z przewożonym ładunkiem.

Jeżeli nadawcą okaże się inny podmiot, a przewoźnik to jednocześnie odbiorca towaru, to dokument związany z przewożonym ładunkiem powinien wystawić nadawca.

Jeśli nadawcą jest inny podmiot niż nabywca przewoźnik, to on musi przekazać dokument związany z przewożonym ładunkiem. Natomiast gdy przedsiębiorca przewozi swój ładunek, to na nim ciąży odpowiedzialność za dokumenty związane z ładunkiem. Taki dokument mógłby wystawić dowolny pracownik czy nawet sam kierowca.

Jednak odpowiedzialność za niewyposażenie kierowcy w taki dokument lub nieprawidłowe, niepełne lub niezgodne ze stanem faktycznym wypełnienie ponosi zarządzający transportem. Gdy nie ma takiej osoby, przyjmuje się, że jest to sam przedsiębiorca w przypadku osób fizycznych lub np. prezes w odniesieniu do osób prawnych (np. spółek handlowych). Taka osoba może scedować swój obowiązek na innego pracownika, ale ostatecznie i tak jest odpowiedzialna w świetle przepisów za brak wymaganego dokumentu lub nieprawidłowości z nim związane.